Kwartał Heroda – podziemne muzeum archeologii, który pozwala na własne oczy zobaczyć, jak wyglądał bogaty region Jerozolimy w czasach Jezusa, jak żyli szlachetni mieszczanie.

Kiedy rzymian w 70 roku zniszczył miasto, od niego pozostały ruiny, na których sześć dekad później zdobywcy zbudowali swoją kolonię Eliya Przemił. W ten sposób, ruiny zostali pochowani pod fundamenty nowych budynków, zarys biblijnej Jerozolimy uciekli od ludzkich oczu na dwa tysiące lat.

W 1948 roku, podczas wojny o niepodległość, dzielnica Żydowska ponownie został prawie całkowicie zniszczony i znalazł się pod kontrolą jordańczyków. W 1967 roku, podczas wojny Sześciodniowej Izrael odzyskał Stare miasto, rozpoczęła się przebudowa ulic. Integralną częścią prac stały się badania archeologiczne, podczas których w słupie ziemi naukowcy odkryli pozostałości luksusowych mieszkań okresu Drugiej świątyni. Majestatyczny kwartał nazwali imieniem Heroda, choć dowodów бытования tutaj biblijnego króla nie ma. Stworzony w latach osiemdziesiątych XX wieku, muzeum archeologiczne, muzeum nazywa się muzeum Woli – w pamięci jego благотворителях Vivian i Maurice Woli.

Wejście do podziemnego muzeum – z ciasnej uliczki Ha-Караим. Teraz jego sale znajdują się na 3-7 metrów poniżej poziomu ulicy. W czasach Jezusa z tutejszych domów, znajdujących się półki na zboczu wzgórza, rozpościerał się wspaniały widok na wzgórze świątynne. Mieszkały tu rodziny lokalnych arystokratów i bogatych księży – być może nawet ktoś z преследовавших Jezusa.

Sześć domów w grecko-rzymskim stylu, składające się na ekspozycję, były najwyraźniej, dwupiętrowymi. Do naszych czasów przetrwały tylko listwy cokołowe piętra budynków. Są bogato urządzone i doskonale wyposażone zachowały się łazienki, cysterny na wodę, kredensy, wanny, piece, mozaiki z motywami kwiatowymi, freski, wyszukane przedmioty codziennego użytku. Na całym widać, że poziom życia zamożnych иерусалимцев był bardzo wysoki. Największy z sześciu domów miał powierzchnię 600 metrów kwadratowych i przestronny balkon z widokiem na Świątynię.

Na stoisku muzeum – eleganckie ceramiczne naczynia do wina i oleju, ich przywożone z innych regionów wielkiej imperium Rzymskiego. Przedstawiono i meble, stoły z potężnymi kamiennymi blatami. Na ścianie ciąć obraz семисвечника – jest to najstarsza ze znanych obrazów menory. We wszystkich mieszkaniach zostały rozmieszczone specjalne łaźnie (миквы), niezbędne do kapłanów do rytualnych ablucji. Szeroko reprezentowane elegancka sztukateria, украшавшая mieszkania. W jednym z pokoi są widoczne ślady ognia, бушевавшего tu po upadku miasta, – uszkodzone mozaiki i freski, około popiół.

Wyobrażenie o urządzeniu tych bogatych domów można ułożyć na dobrze wykonanemu przez layoutu – pomieszczenia odtworzone w najdrobniejszych szczegółach, pomieszczenia są oświetlane oprawami, brukowanymi uliczkami idą ludzie w starożytnych szatach.