Jak wiadomo, pod koniec 19 wieku największe rozpowszechnienie dostaje ulepszony wariant "rosyjskiego" stylu, liczne którego zwolennicy starali się naśladować architektonicznym rozwiązaniom 17 wieku. Obecnie jest traktowane jako okres najlepszego przejawy artystycznego rosyjskiego geniusza, a także jako formacja moskiewskiego architektury. Jednym z najbardziej popularnych i unikalnych zabytków tego czasu stała się cerkiew Przemienienia pańskiego.

Prace budowlane przy budowie świątyni rozpoczęły się latem 27 sierpnia 1889 roku i trwały do 1893 roku. Niezbędne środki zostały выделаны bogatym фабрикантом M. N. Гарелиным. Poświęcenie kościoła odbyło się 24 sierpnia 1893 roku. Rozwój projektu kościoła zajmował się utalentowany architekt z Moskwy – Kamiński Aleksander Stiepanowiczu.

W kwestii architektoniczny świątyni warto zauważyć, że elewacje głównego objętości kończyły się кокошниками, a na rogach znajdowały się шатровые wieży. Ślub świątyni dokonano przy pomocy ośmiokąta z pięcioma главками, znajdującymi się na aspektach perkusji. Szczególnie bujne wyglądają karnisze i wykończenia, a także piętrowe кокошники i inne architektoniczne elementy, umieścić w życie tak elegancki wygląd świątyni. Ze strony zachodu do kościoła przylega dzwonnica, w której początkowo zostały umieszczone 12 dzwonów. Do świątyni wchodzi się przez kilka wejść, dedykowanych шатровыми крыльцами.

Największą ilość szczegółów wykończenia zostały zapożyczone z cech architektury z końca 17 wieku. W pobliżu głównego wejścia do świątyni stoi murowany piętrowy dom przypowieść. W kościele znajdują się dwie ikonostasu: jeden трехъярусный zamontowany w samym centrum świątyni, a drugi – dwupoziomowy, wykonany zgodnie z наброскам Aleksandra Stepanovicha. Przeznaczone do ikonostasu ikony zostały napisane przez artystę z Moskwy J. I. Ручкиным. Oprócz tego w świątyni zostały przeniesione niektóre zabytkowe i szczególnie czczone ikony domowej prywatnej kaplicy, Гарелиных. W świątyni – wiele malarstwa ściennego, który został wykonany przez artystę I. W. Белоусовым.

Kiedy tylko został opracowany projekt Preobrażeńskiego katedry, był przeznaczony na siedemset osób, mieszkających w wiosce Рылиха. Po zakończeniu budowy świątyni osiedle otrzymało nazwę Преображенское i stała się częścią miasta Iwanowo z 1917 roku.

Począwszy od 1931 roku, katedra używany raz kilkoma wspólnotami prawosławnymi, исповедующими обновленческое i tradycyjne kierunki, które przeszły do przemienienia pańskiego, kościół z zamkniętym Ciemnoniebieskiej kościoła. Wkrótce z cmentarnej kościele Wniebowzięcia przeszli jeszcze kilka wspólnot. Ta korzystanie z kościoła nieustannie prowadziło do licznych potyczek.

19 maja 1940 roku, zgodnie z podjętą decyzją komitetu wykonawczego, wewnętrzny wystrój kościoła został zniszczony. Dwa lata później, parafianie zwrócili się z błaganiem o wznowieniu pracy kościoła i tworzeniu nowej społeczności. 17 listopada 1944 roku nabożeństwa do kościoła Przemienienia zostały ponownie wznowione. W tym czasie stało się tworzenie Iwanowski-Шуйской diecezji, po której następuje tworzenie Iwanowski-Кинешемской diecezji. Po to kościół stał się katedrą.

Poświęcenie bocznych приделов dokonano na cześć Kazańskiej ikony matki Bożej i świętego Mikołaja. Właściwe wnętrze i malowanie ścian воссоздавались w okresie Wielkiej wojny Ojczyźnianej. Soborniy ikonostas został wykonany złotych w stylu barokowym.

Dziś podczas Преображенском katedrze działa szkoła Niedzielna, w której odbywają się bezpłatne zajęcia przeznaczone dla dzieci 6-10 lat. Zajęcia odbywają się w Duchowo-просветительском centrum, który powstał wraz z kościoła Prawosławnym dziekan społecznych сестричеством. Głównym celem tego centrum jest pomoc pacjentom szpitala, osoby starsze i osoby w podeszłym wieku. Warto zauważyć, że duchowo-oświatowa praca odbywa się we wszystkich детдомах miasta Iwanowo. Oprócz tego, działalność oświatowa prowadzona jest w wielu instytutach i klinikach płodności.