W północno-wschodnim indyjskim stanie Assam jest jeszcze jeden słynny rezerwat przyrody – Park Narodowy Kaziranga. Miejsce, przede wszystkim znany fakt, że na jego terenie mieszka ponad dwie trzecie całej światowej populacji indyjskich (lub панцирных) nosorożców.

Teren obecnego rezerwatu stała się zwracać na siebie uwagę jeszcze w 1904 roku, po tym, jak ją odwiedziła żona ówczesnego indyjskiego wice-króla Marie Victoria Astral Curzon. Była rozczarowana tym, że w miejscu, które славилось dużą ilością nosorożców, nie udało się jej zobaczyć ani jednego zwierzęcia. Na jej wniosek lord Curzon zainicjował utworzenie obszaru chronionego obszaru na tym terenie, a w 1905 roku, na placu w 232кв km został utworzony park, głównym ukierunkowaniem którego stała ochrona i wzrost populacji nosorożców indyjskich. Z czasem teren rezerwatu rozbudowywana i obecnie jego powierzchnia wynosi 430кв km Oficjalny status narodowej otuliny parku otrzymał w 1974 roku.

Oprócz nosorożce w Казиранге mieszka jeszcze około 35 gatunków ssaków, z których wiele wpisano do Czerwonej Księgi. Tak w parku żyją барасинги (lub bagienne jelenie), indyjskie bawoły, замбары, słonie, гауры, вепри, indian мунтжаки, lamparty, indyjskie tygrysy. A Kaziranga zyskał status wejścia alarmowego tygrysy tylko w 2006 roku, ale przy tym jest parkiem, w którym gęstość zamieszkania tych przedstawicieli rodziny kotowatych najbardziej wysoka.

Oprócz tego ten rezerwat jest bardzo popularnym miejscem wśród ornitologów, ponieważ na jego terenie zamieszkuje największa liczba ptaków, takich jak szary i perwersyjne pelikany, белоглазый głowienka, duży krzykliwy, bielik-долгохвост.

Kaziranga oferuje turystom wiele różnych programów rozrywkowych, w tym safari na słoniach i obserwacja ptaków. Piesze wycieczki po parku są zabronione ze względu na ryzyko kolizji odwiedzających z dzikimi zwierzętami.