Męski prawosławny klasztor Savina (Савиновский klasztor został założony w roku 1030 беглыми mnichów, którzy opuścili terytorium dzisiejszej Bośni i Hercegowiny – Trebinje. Znajduje się on w miejscowości Herceg-Novi, w piętnaście minut spacerem od Бокаторской promenady.
Савиновский klasztor jest jednym z najbardziej starych serbskich klasztorów. Otacza go malowniczy лиственно-jodłowy (Savinov Gaj), w podziale na ścieżki. Także na rozległym terenie klasztoru można zobaczyć drzewa pomarańczy i bananów palmy.
Kompleks klasztorny składa się z Małej kościół Wniebowzięcia nmp, Ogromny kościół Wniebowzięcia nmp, kościół Świętego Sawy, dwóch cmentarzy i ich wiary w modlitwie obudowy. Obok siebie stoją Успенские kościoła – Mała i Duża, w otoczeniu sosen i przyległymi budynkami, a także starymi kamiennymi grobowcami.
W kościelnej architekturze Duża cerkiew wołoska jest doskonałym przykładem stylu barokowym. Został wzniesiony w XVIIвеке, specjalnie dla jej budowy został sprowadzony kamień z Korčula, wyspa na terenie dzisiejszej Chorwacji. Wewnątrz kościół może pomieścić gumtree пятнадцатиметровый ikonostas, duży złoty żyrandol i cudowną ikonę Matki Bożej Саввинской.
Mały kościół słynie фресковой malowane, datowanego XVвеком. Tu są sceny świąt religijnych i męki Chrystusa.
Kościół Świętego Sawy znajduje się wyżej na wzgórzu. Według legendy jej zbudował sam Sawa w XIII wieku – patriarcha i twórca niezależnej serbskiej cerkwi. Obok kościoła znajduje się taras widokowy, będąc na której zobaczyć można wspaniałe widoki na Бокаторский zatokę i Dużą kościoła wniebowzięcia nmp.
Biblioteka klasztoru liczy około pięciu tysięcy książek, wśród których fifty – odręcznie (na przykład Ewangelię od 1375 roku). Znajduje się tu także polski elementarz, dzięki któremu w 1820 latach uczył się u mnicha władca Czarnogóry – metropolita i poeta Piotr ІІПетрович Негош, przedstawiciel legendarnej czarnogóry dynastii.
Kolegiackiej zakrystia słynie z tego, że tutaj są przechowywane duża ikona XVIII w. Mikołaja, krzyż XIII w. św Sawy i wiele innych przedmiotów z klasztorów Тврдош (Hercegowina) i Милешево (Serbia).
Mogę uzupełnić opis