Każdy, kto chociaż raz odwiedził w Gurzuf, zaznajomiony z legendą o Адаларах. I to nie przypadek, bo te skały znajdują się w Гурзуфской zatoce, w odległości od brzegu, zaledwie dwieście pięćdziesiąt metrów. Wśród mieszkańców skały nazywane są "bliźniakami". Słowo "Adalari" - pochodzenie tureckie, tłumaczone na język polski jako "wyspy". W odległych czasach skały były działką morskiego brzegu, ale później przesmyk pogrążył się w wodzie, i z brzegiem byli rozdzieleni.

Przewodniki po Krymie i podręczników geografii opisują skały w następujący sposób: te białe skały - dwa identyczne wyspy, średnicy osiągają około trzydziestu metrów, około czterdziestu metrów liczy odległość między skałami. Ale to opis suche, krótkie i nieciekawe. Wielu uważa, że jest ich tylko skały, które stały się schronieniem dla ptaków morskich, lub niezwykłe tło na zdjęciach ciekawskich turystów. W rzeczywistości jest to więcej niż tylko skały. To legenda, stworzony przez naturę, a potem przez nią samą uwieczniona historia w kamieniu.

Adalari – to marzenie dla wszystkich nurków. Szczerze mówiąc, naukowcy wodnych głębin interesują się nie tylko i nie tyle ryba, która pływa na głębokości, w pobliżu klifów w ogromnych ilościach. Tajemnica w tym, że skały opierają się na dnie morza, a dno - to jest po prostu kopalnią ciekawych znalezisk. Przede wszystkim, to fragmenty wyrobów z gliny, związane z XII-XVI wieku. Kiedyś w tym miejscu stał na kotwicy statki, frachtowej różnymi towarami. Wtedy skały były jeszcze brzegiem, a nie wyspami jak teraz. Niektórych nurków szczęście, a oni i dziś znajdują się tu ciekawe świadectwa przeszłości. Byli i tacy wśród nich, którzy ponieśli z wody całkowicie zachowane amfory.

Na początku ubiegłego wieku pojawił się projekt, w którym planowali połączyć stacji kolejki linowej skałę Дженевез-Kaja i skały-bliźnięta. W głębi Дженевез-Kaja cięcia dla tych celów specjalny tunel. Ale plan nie doszło, kolejka linowa pozostał tylko projektem.

Istnieją różne podania i legendy związane z tymi miejscami. Najstarsza z pochodzenia i nierealne w rzeczywistości mówi o Piotrze i Georgii, braciach-bliźniakach. Inna opowiada o restauracji "Wenecja", i to bardziej prawdziwa historia. Podobno kiedyś taka restauracja nie było na skałach, ale upadł po trzęsieniu ziemi. Dla turystów odwiedzających Gurzuf, te historie, na pewno bardzo interesujące. Przecież każdy kamień, ścieżka przechowują любопытнейшие tajemnice z przeszłości.