Na tym miejscu, gdzie dziś znajduje się klasztor franciszkanów, kościół Św Michała w austriackim Айзенштадте, wcześniej znajdował się klasztor minorytów z kościołem Świętego Jana Ewangelisty. Jednak w 1529 roku, w czasie pierwszego oblężenia Wiednia przez turków klasztor okazał się zniszczony i prawie 100 lat święte miejsce było puste. Dokładnie, aż hrabia Nikolaus Esterhazy w 1625 roku nie założył tu klasztor franciszkanów.

Budowa klasztoru trwała od 1625 w 1629 roku, a konsekracja kościoła odbyła się w 1630 roku. W kościelnych podziemiach zostały wyposażone w pięć pomieszczeń, w których znajduje się grobowiec książęcy. Ale już podczas drugiej wiedeńskiej oblężenia przez turków i kościół, i klasztor były spaleni na popiół. Tym razem okres do odzyskiwania trwał około 70 lat. Stało się to w 1772 roku. A w latach 1777-1778 nastąpiło budowa zachodniej wieży kościoła. Z 1856 po 187 latach książęcy krypta Esterházy został przebudowany i rozbudowany.

Na tym renowacyjne pracy nie zabraknie. W 1898 roku nastąpił generalny remont kościoła, od 1958 do 1959 roku zostały przeprowadzone prace konserwatorskie wnętrza, a w 1971 roku został całkowicie zaktualizowany fasada.

Wystrój францисканской kościoła Świętego Michała jest ucztą dla zmysłów. Białe ściany i wysokie sklepienia, trzy ozdobione złotym ołtarzu – tutaj surowość i luksus wcale nie są sprzeczne, a w pewnym sensie nawet się uzupełniają.

W ciągu długich lat rodziny Esterházy rozumował nad możliwością otwarcia rodzinny krypty do publicznego dostępu. W chwili obecnej znaleźć pośrednie rozwiązanie: specjalny system luster pozwala odwiedzającym, aby zajrzeć do jego grobu, nie przeszkadzając przy tym spokój zmarłych arystokratów.