Do 1707 roku, kiedy to został podpisany Akt o Unii, Szkocja była niepodległym królestwem. Szkocki parlament po raz pierwszy wspomina się w kronikach w początku XIII wieku. W XVII wieku z rozkazu króla Karola I w pobliżu katedry Św Idziego zbudowany jest Parlament-Hall – pierwszy budynek parlamentu.

Akt o Unii ogłosił powstanie nowego państwa –Królestwa wielkiej Brytanii. Parlamenty Anglii i Szkocji zostały wycofane, w zamian pojawił się parlament wielkiej Brytanii, i w ciągu następnych trzystu lat Szkocja jechał z Westminster, Londyn. W ciągu tych trzystu lat nie затихали wymagania odtworzyć szkocki parlament, ale tylko na referendum w 1997 roku było wpisać liczbę głosów. W 1999 roku odbyły się wybory parlamentarne i odbyło się pierwsze posiedzenie zaktualizowanego parlamentu Szkocji.

Podjęto decyzję o budowie nowego parlamentu nowy budynek. Miejsce budowy wybrano historyczne centrum Edynburga, w pobliżu pałacu Holyrood. Autor projektu – architekt kataloński Enrique Miralles. Oryginalny kompleks nowoczesnych budynków musi symbolizować, według jego zamysłu, zjednoczenie szkockiego narodu, jego kultury i miasta w Edynburgu. Jak każdy duży nowoczesny projekt, (zwłaszcza taka, która musi zmieścić się w starą zabudowę) projekt budynku parlamentu Szkockiego był нещадной krytyki od samego początku budowy. Wydłużenie terminu budowy na trzy lata i ogromny – ponad 10 razy - zwiększenie środków również nie dodał projektu popularności. Jakich epitetów nie otrzymał ten "кельтско-kataloński koktajl"! Głównym holu z niskimi sufitami nazywano "jaskini troglodyta", a panele drewniane na elewacji – "suszarkę do włosów".

Jednak wielu ekspertów i krytycy uważają, że ten projekt architektonicznym arcydziełem, stwierdzając, że choć wyróżnia się wśród zabytkowych budynków, ale nie zaprzecza ani otaczającego krajobrazu, ani wspólnego architektonicznego wizerunku tego obszaru.