Gdy kolonialne hiszpańskie wojska zaczęły podbój Peru, miasto Cusco był jednym z oparcia władzy w imperium inków. Jego mieszkańcy zaciekle bronili, dwukrotnie miejscowość przechodziła z rąk do rąk, zanim inkowie w 1536 roku wycofali się. Kościół katolicki odniosła się bardzo poważnie do budowy katedry w tak ważnym kolonialnym mieście regionu. Katedra w Santo Domingo, nazywa się katedra Wniebowzięcia Najświętszej Maryi panny został zbudowany z dbałością o szczegóły, a kontynuował budowę ponad wieku. Obecnie katedra jest jednym z najważniejszych i najbardziej popularnych miejsc turystycznych w miejscowości Cuzco, i ze względu na jego wielkie znaczenie w historii miasta, i z powodu jego pięknej architektury.

Podczas przybyciem hiszpańskich konkwistadorów w Cusco najważniejszych i najbardziej zauważalną świątynią w mieście był Coricancha - świątynia poświęcona bogu słońca Inti. Wielu historyków uważa, że ten kościół był najbardziej święte w imperium inków. Hiszpanie zdecydowali się na miejscu świątyni inków zbudować swój katedra i używali przy tym dużą część materiału budowlanego, deconstructing świątynia Coricancha. Dziś zwiedzający mogą zobaczyć niewielką ilość zniszczonych ścian świątyni inków około tylnej części katedry.

Mały kościół, znany jako kościół Triumfu, został zbudowany w 1536 roku, wkrótce po tym, jak miasto zostało zdobyte. Ale jak tylko hiszpańska władzę na tych terenach powstała w mieście zaczęto budować znacznie bardziej ambitny i imponująca katedra. Plany zostały opracowane przez hiszpańskiego architekta Juana-Miguel de Вераменди. Katedra została zbudowana w stylu gotyckim i renesansowym, co było typowe dla hiszpańskiej architektury sakralnej w czasie. Chociaż istnieją pewne oznaki obecności skutki inków w religijnej symbolice budynku, w tym głowa jaguara na główne drzwi katedry. Budowa katedry rozpoczęła się w 1559 roku. Duża część ludności inków był używany do prowadzenia ciężkich prac w trakcie budowy świątyni.

Na przestrzeni wieków katedra stał się domem dla wielu ważnych religijnych artefaktów, w tym słynny posąg Czarnego Chrystusa, który ciemne od świec w ciągu kilku wieków. Uważa się, że figura ta pomogła kościoła przeżyć i przetrwać po niszczycielskim trzęsieniu ziemi w 1650 roku. Na prawej wieży katedry znajduje się duży dzwon Maria Angola Bell, o wysokości ponad 2 metrów i wadze około 6 ton. Jego dzwonienie można usłyszeć z odległości dwudziestu mil. W katedrze przechowywany jest imponująca kolekcja dzieł sztuki, obejmująca kilka wieków, w tym obrazy 1650 roku, które są старейшими w mieście.