Wyspa St. Onoro Zdjęcie: Wyspa St. Onoro

St. Onoro – mniejszy z dwóch dużych wysp Леринского archipelagu leżącego naprzeciwko plaży la Croisette. Wyspa ta, w istocie – szczyt skały, присыпанная warstwą żyznej gleby. Tym bardziej jego historia i dzisiejsze genesis.

Nazwany on w pamięć o świętym Гонорате, założyciel tutejszego katolickiego klasztoru. Legenda głosi, że mnich popełnił tu dwa cuda: zniszczył кишевших węże i skorpiony, i otworzył w bezwodnej ziemi źródło świeżej wody. Źródło działa do tej pory (co prawda teraz – za pomocą pompy). To właśnie on dawał możliwość klasztoru przetrwać przez prawie szesnastu wieków.

St. Onoro mała: półtora kilometra długości i 400 metrów szerokości. Od największej wyspy archipelagu, Saint-Marguerite, oddziela je wąska (600 metrów) gibraltarską. Łodzie, idące tu z Cannes, podrywają molo u północnego wybrzeża. Stąd droga gruntowa prowadzi do wybrzeża południowego, gdzie leży Леринский klasztor. Skrajny południowy punkt wyspy – mały cypel, na którym stoi potężna średniowieczna twierdza St. Onoro.

Na przestrzeni wieków wyspa przechodziła z rąk do rąk: go zajmowały saraceni i hiszpanie, grabili piraci, ponownie umacniały francuzi. W 1794 roku generał Bonaparte, przyszły cesarz Napoleon, postawił na wschodnim i zachodnim мысах dwa piece do ciepła rdzeni. W tych piecach kule armatnie разогревались do czerwoności, rozwija w pociski zapalające, zabójcze dla drewnianych żaglowców. Te dwa piece stoją do tej pory.

Z góry zabaw twierdzy wyspa jest widoczny jak na dłoni: winnice wokół klasztoru, las na brzegach. Można rozważyć i siedem kaplic, znajdujących się w różnych miejscach. W części wschodniej znajduje się kaplica Trójcy, zbudowany najpóźniej w XII wieku. Na nadproża okna od północnej strony widoczny ślad jądra: podczas hiszpańskiej okupacji wyspy (XVII w.) kaplica grała rolę twierdzy.

Tutejsza przyroda jest wspaniała. Las sosnowy тенист, woda w zatokach jest czysta i przejrzysta, to dobrze pływać. Ale mnisi ograniczają przepływ turystów: niewielki prom kursuje tylko kilka razy dziennie. Palenie na wyspie nie można, sukienka należy nosić skromny. W dowolnym miejscu można zobaczyć tabliczkę, wzywającą do ciszy: tutejszy klasztor jest domem dla zakonników-cystersów, którzy przestrzegają śluby milczenia.

To właśnie ta cecha wyspy – panująca w nim cisza i piękna. Trudno uwierzyć, że zaledwie kilka kilometrów stąd leży hałaśliwych plaż w Cannes. A tu brzęczą pszczoły, wiatr szumi w koronach krzywych sosen. Jeśli siedząc w łodzi, spuścić na wodę rękę do niej rzucać непуганые ryb. Czasami można spotkać pracujących w winnicy mnich. On nie powie ani słowa, ale na pewno uśmiechnie się.

Mogę uzupełnić opis