Katolicka kaplica Miłosierdzia – jedno z najstarszych i chyba najoryginalniejszych budynków Cannes.

Stoi kaplica, u podnóża wzgórza le Suquet, tuż obok rynku Форвиль. Wokół dużo zgiełku i hałasu, jak to zawsze bywa w pobliżu rynków, ale obok tej świątyni nie пробежишь w pośpiechu: jego niezwykła architektura, zawsze przyciąga uwagę.

Prawdopodobnie kaplica została zbudowana albo na samym końcu XVI lub na początku XVII w., ale na pewno do 1620 roku. Jest mały: około 26 metrów długości i około 9 metrów szerokości. Wygląda to po prostu prawie do dotkliwości. Zaokrąglona ściana wschodniego frontu łączy się z niską prostokątnym dzwonnicą, zwieńczoną małym ostrym iglicą. Iglica, ozdobione глазурованными kafelków, – jedyne różnobarwne plamy na budynku, tak i to dość skromny.

Początkowo kaplica nosiła nazwę Notre-Dame-de-la-Мизерикорд-du-Bor-de-Mer (matki Bożej Miłosierdzia Morskiego Brzegu). Jednak w pewnym momencie, imię matki Bożej Morskiego Brzegu otrzymała inna kościół lokalny. Podobno, aby nazwy nie powtarzały się, jeden z nich – kaplicy u wzgórza le Suquet – zmieniły. Od tego czasu wszystkie каннцы znają ją jako kaplicę Miłosierdzia.

Co prawda, wielu nazywa ten mały kościół kaplicą Czarnych penitentów lub jeszcze krócej – Czarnej. Zaskakujące, że ludowa pamięć zachowała ten fakt, a mianowicie: Bractwo czarnego penitentów окормляло kościół wiele lat. Katolickie bractwa penitentów, практиковавшие pokora i pomoc bliźnim i различавшиеся kolorem szat, były bardzo popularne na południu Francji przed rewolucją 1789 roku. W czasie rewolucji kaplica Miłosierdzia, jak i wiele budynków kościelnych, był wywłaszczonych. Później Drużyna czarnych penitentów tu wróciło, ale nie na długo – w 1860 roku jego rozwiązały, a ludzie wciąż pamiętają nazwę.

Teraz kaplica Miłosierdzia – działająca. Rano zwykle jest otwarta, można wejść i obejrzeć wnętrze, rozstrzygnięty w szarych kolorach, taki prosty i surowy, jak i ściany na zewnątrz. Tutaj regularnie służą Тридентские Mszy – czyli Mszy po łacinie, że w Kościele Katolickim po soborze Watykańskim ii 1962 – 1965 roku zjawisko нечастое. Wejście do kaplicy – nie ze strony rynku, a z drugiej ulicy, która nosi ten sam wspaniały tytuł: Мизерикорд, czyli ulica Miłosierdzia.