Węgierskie narodowe muzeum zostało założone w 1802 roku i jest narodowym muzeum historii sztuki i archeologii na Węgrzech, a także w Siedmiogrodzie - dziedzinie, nie wchodzącej w nowoczesne granicy Węgier. Muzeum nie należy mylić z kolekcji międzynarodowej sztuki galerii Narodowej Węgier. Znajduje się on w budynku neoklasycznego stylu, zbudowany w 1837-47 lata według projektu architekta Mihai Поллака. Nad wnętrzami muzeum pracowali Karą Лотц i More Than.

Historia muzeum rozpoczęła się w 1802 roku, kiedy hrabia Széchenyi otworzył publicznie Biblioteki Narodowej Széchenyi. Rok później, dzięki kolekcji minerałów, пожертвованной żoną hrabiego, biblioteka przekształciła się w muzeum historii naturalnej. W 1807 Węgierski parlament przyjął nowe prawo o instytucji muzeum i zwrócił się do społeczeństwa z prośbą o uzupełnienia kolekcji muzeum.

Węgierski parlament 1832-1834 głosował za udostępnienie muzeum pół miliona dolarów na budowę nowego budynku. W 1848 roku Węgierskie muzeum narodowe odegrał ważną rolę w rewolucji węgierskiej. Na jego schodach w 1848 roku poeta Sandor Petofi wezwał lud do rewolucji, czytając swoją "Narodową piosenkę".

Węgierskie muzeum narodowe składa się z siedmiu stałych ekspozycji: jeden z nich poświęcony wspólnej historii Węgier w dwóch częściach: archeologia do аварского okresu kończyć ciągiem 804 roku na parterze, i historia z 804 do współczesności na pierwszym piętrze. O najnowszej historii opowiadać eksponaty z czasów wojny o niepodległość. Oddzielna ekspozycja – o powstaniu i upadku systemu komunistycznego na Węgrzech. Stała ekspozycja na parterze znajdują się artefakty średniowiecza. Na parterze wystawa poświęcona imperium Rzymskiego.