Biblioteka narodowa Grecji jest największą biblioteką Grecji i wchodzi w słynnej неоклассическую Афинскую trylogię wraz z Ateńskiego uniwersytetu imienia Kapodistriasa i Ateńskiej Akademii nauk. Budynek stworzony przez słynnego duńskiego architekta Teofila von Hansena pod kierunkiem architekta Ernsta Ziller. Biblioteka znajduje się w pobliżu centrum Aten pomiędzy ulicami Панепистимиу i Акадимиас.

Pomysł utworzenia biblioteki należała do Якобу Meyer (szwajcarski филэллин, uczestnik wojny Wyzwoleńczej Grecji). Pomysł został zatwierdzony przez grecki rząd, na czele z Janem Каподистрией. Biblioteka została założona w 1829 roku i przewodzi greckim historykiem i филологом Andreas Мустоксидисом. W końcu 1830 r. w zbiorach biblioteki już było ponad tysiąc książek drukowanych.

Spotkanie szybko rósł, biblioteka wielokrotnie się przeprowadzała, a w 1842 roku nawiązała współpracę z biblioteką uniwersytetu w Atenach i został umieszczony w jego nowym budynku. To kolekcja liczyła już 15000 woluminów. W 1866 roku przez Royal charter obie biblioteki dołączyli oficjalnie do biblioteki Narodowej Grecji. W marcu 1888 roku rozpoczął budowę własnego budynku biblioteki z marmuru w stylu neoklasycystycznym. Budynek składa się z trzech oddzielnych części, w dwóch z nich znajduje się czytelnia z imponującym szklanym sufitem. Półki wykonane są z żeliwa, co nie jest typowe dla budowli tego czasu.

Dziś fundusze biblioteki liczą tysiące książek we wszystkich językach świata. Istnieje również bogata kolekcja greckich rękopisów, różne dokumenty historyczne, archiwa greckiej rewolucji, różne czasopisma i inne druki. W muzeum znajduje się kolekcja książek i mikrofilmów 149 inkunabułów (największa kolekcja inkunabułów w Grecji). Głównymi problemami biblioteki Narodowej jest dziś brak miejsca, personel i bardzo ograniczony budżet.