Араповский klasztor znajduje się na wschód od Асеновграда na 8 km, w pobliżu wsi Арапово. Został on stworzony w 1856 roku – najpierw to była wspólnota monastyczna, a trzy lata później wspólnotę przekształcono w klasztor. Jest to jedyny klasztor, wzniesiony w okresie tureckiego jarzma. Z 1868 roku działała szkoła dla lokalnych ubogich.

Cechą klasztoru jest lokalizacja – w otwartym polu, w czasie, jak wszystkie inne klasztory w Bułgarii były na wzgórzach, w górach lub podnóża. Położenie Араповского klasztoru ze względu znajdujących się w pobliżu Świętym źródłem (Аязмо). To właśnie dzięki temu klasztoru jest specyficzna cecha w zewnętrznej dekoracji – to bardzo przypomina średniowieczną twierdzę. Zresztą, warto zauważyć, że same budynki nie są prześladowani fortyfikacyjnych celów, były dość tradycyjne w okresie bułgarskiego Odrodzenia narodowego.

W zespół klasztorny obejmuje kilka dwu - i trzypiętrowych budynków (gospodarczych i mieszkalnych), duża sklepieniu krzyżowo-kamera kopułkowa kościół.

Soborniy budowane świątynia z trzema absydy został wzniesiony na wzór katedry Бачковского i Górniczo-Воденского klasztorów. W 1859 roku kościół został konsekrowany pod wezwaniem Świętej Tygodnie. Ктиторские napis nad południowymi i północnymi drzwiami świątyni przechowują nazwy dawców, na których fundusze świątynia została zbudowana i ozdobione.

Od zachodu, północy i wschodu świątynię otaczał P-obudowa w kształcie, zbudowany w okresie od 1856 w 1859 roku, ale do naszych czasów zachował się zachodni келейный obudowa. Nieco później do kompleksu został dołączony G kształcie skrzydła, które odzyskał w 1935 roku. W 1860-tych na terenie klasztoru w kolejce trzykondygnacyjną, kwadratową wieżę mieszkalną, o wysokości 9 metrów. Tradycja głosi, że w tej wieży wielokrotnie znajdował schronienie Anioł Gubernator, родопский hajduk. W latach 1870-tych, przy północnej bramie, nad Аязмо – Świętym źródłem – postawiono kaplicę, однонефную z absydą, a także z masywnym sklepieniem w kształcie cylindra. Kaplica została rozpisana w 1875 roku. A w latach 30-tych XX wieku została zbudowana dzwonnica.

W większości kościołów powiatu Plovdiv usługi odbywały się w języku greckim, w Араповском klasztorze służyli w języku bułgarskim. Podczas wojny Rosyjsko-tureckiej klasztor spalili. Odbudowa rozpoczęła się po wyzwoleniu kraju spod okupacji tureckiej.

Zespół klasztorny dzisiaj – pomnik kultury narodowej poziomu.