Katedra w Ankona, znany także jako San Чириако, to główny kościół w Ankonie, stolicy włoskiego regionu Marche. Wystawa poświęcona jest Judasza Кириаку, co wynika z nazwy.

Budynek katedry, znajduje się na wzgórzu Гуаско, który góruje nad Анконой i zatoki) - jest to próba mieszania rzymsko-bizantyjskiej i gotyckiego stylu. Stoi na miejscu starożytnego greckiego akropolu. Wykopaliska przeprowadzone tutaj w 1948 roku, okazało się, że około 3 wieku p. n. e., na miejscu obecnej katedry znajdował się w świątyni, prawdopodobnie, poświęcony Афродите. W 6 wieku p. n. e. na jego fundamentach wzniesiono rośliny to pierwszy kościół, który miał nawy głównej i trzy boczne придела. Wejście do kościoła znajdowało się od strony południowo-wschodniej, gdzie dziś znajduje się Kaplica Ukrzyżowania. Do naszych czasów zachowały się niektóre fragmenty tej wczesnochrześcijańskiej kościoła, na przykład, mozaikowe podłogi i ściany zewnętrzne.

W 995-1015-m roku na fundamentach dawnego kościoła została zbudowana nowa, w którą w 1017 roku przeniesiono relikwie świętych Marcelina Анконского i Judy Кириака. W 12 i 13 wieku do katedry zrobili ganki, co dało mu kształt krzyża greckiego. Wtedy też kościół, wcześniej mając nazwę San Lorenzo, była переосвящена na cześć męczennika Judasza Кириака, patrona Ancona i pierwszego biskupa miasta.

Pierwsze prace konserwatorskie w katedrze odbywały się w 1883 roku. W latach Pierwszej wojny Światowej bazylika poważnie ucierpiała podczas bombardowań, i został przywrócony dopiero w 1920 roku. A w czasie ii wojny Światowej w trakcie авианалета na miasto zostały zniszczone transept i krypta kościoła wraz z хранившимися w nich dzieła sztuki. Jeszcze jedno poważne uszkodzenie budynek otrzymał w 1972 roku podczas trzęsienia ziemi, i zostało ponownie otwarte dla publiczności dopiero w 1977.

Dziś białym, kamiennym cokole katedra San Чириако jest jedną z głównych atrakcji Ankona. Jego zewnętrzne ściany ozdobione są fałszywe łukowymi otworami. Dzwonnica stoi w pewnej odległości od kościoła. Został zbudowany w 14 wieku na miejscu istniejącej wcześniej dzwonnicy. Fasada katedry, podzielony na trzy sekcje, poprzedzony szeroką klatką schodową, która opiera się w romański portal z 13 wieku. Ten ostatni jest okrągły łuk z czterema kolumnami. Przednie stoją na lwach, wykonanych z czerwonego веронского marmuru, a tylne dodane później Luigi Vanvitelli, - na prostych postumentach. Uważa się, że portal – tworzenie Giorgio tak Como.

Niezwykła jest kopuła katedry – jeden z najstarszych we Włoszech. On ma kilka stożkowaty kształt z dwunastoma ścianami. Klosz został wykonany w 13 wieku według projektu Маргаритоне d ' Arezzo. Miedziana powłoka dodano w 16 wieku.

Wewnątrz drewniane sklepienia naw zdobią malowane 15 wieku. U lewego bocznego придела można zobaczyć pomnik żołnierza Fermo 1530 roku. W prawym трансепте znajduje się kaplica Ukrzyżowania, ozdobione obrazami świętych, Boga-ojca, Matki Boskiej i postaciami zwierząt. W krypcie znajdującej się pod kaplicą i odbudowanym po ii wojnie Światowej, zachowały się fragmenty antycznej kościoła. A w lewym трансепте zbudowana kaplica Madonny z bogato декорированной kuchennym, w którym przechowywany jest szczególnie czczona ikona Maryi panny. Pod tą kaplicą znajduje się jeszcze jedna krypta w niej przechowywane są relikwie świętego Judy Кириака (w marmurowej raku), świętych Liberia i Marcelina (w raku z sycylijskiej jasper) i prochy świętego Палатии.