Pałac Zamoyskich – dawna rezydencja rodziny Zamoyskich, położona w zachodniej części Starego miasta w Zamościu. Pałac został zbudowany dla założyciela miasta, Jana Zamoyskiego, był to pierwszy obiekt, wzniesiony w mieście po jego utworzeniu. Przez lata pałac przeszedł wiele rekonstrukcji, i budynek, który widzimy dzisiaj – nie jest imponujący pod względem architektonicznym wariant z wcześniej istniejących.

Budowa rezydencji rozpoczęła się w 1579 roku, według projektu włoskiego architekta Bernardo Morando. Prace zostały zakończone w 1586 roku. Pałac – prostokątny budynek dwukondygnacyjny o długości około 60 metrów, ma wieżę z tarasem i podwójną wielkie schody.
W 1658 roku pałac spłonął w czasie najsilniejszego pożaru, ale już dwa lata później rozpoczęła się rekonstrukcja w modnym wówczas stylu barokowym.

Następujące zmiany zostały wprowadzone na wniosek Antoniego Tomasza Zamoyskiego w 1747 roku. Pałac został połączony z tylnymi budynkami gospodarczymi, wieżę postanowiono zrobić poniżej. Z przedniej części elewacji został zbudowany dom wydawniczy, pojawiły się wysokie, metalowe, bramy, które tworzą okazały dziedziniec.

W 1803 roku, polski hrabia Stanisław Kostki Zamoyskich nakazał odbudować pałac w stylu klasycznym. Wkrótce po przebudowie podwórku został sprzedany państwa i przekształcony w szpital wojskowy, po czym dość szybko stracił swój historyczny wygląd. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku pałac został przekazany do instytucji sądu miejskiego. W czasie ii wojny światowej pałac mocno ucierpiał, jednak nietknięte okazał się prawy oficynę, gdzie znajdowało się małe wydawnictwo.

Przed pałacem stoi pomnik założyciela miasta, Jana Zamoyskiego, wykonany przez rzeźbiarza Marianem Konecny.