W pobliżu klasztor Sołowieckie, a dokładniej w odległości 5 km, w południowo-zachodniej części, znajdują się dwie wyspy, które umownie dzielą się na Duże i Małe Заяцкие wyspy. Powierzchnia wysp wynosi 2, 5 km kwadratowych, i są one znacznie różnią się od reszty wyspy Sołowieckie archipelagu. Na tych wyspach nie ma lasów, bagien lub jezior, a także coś majestatycznego, niezapomniany lub wielkiego. W tych miejscach, dużo roślinności tundry, która jest reprezentowana karłowaty krzewów, owoców i jagód krzewami, карликовыми drzew, mchów i traw; ponadto, na terenie znajdują się głazy i depozyty kamieni. Na Dużym Заяцком wyspie najniższej najwyższym punktem jest Sygnałowa, której wysokość 31 m.

Podstawa Święte-andrijiws ' ką pustyni wystąpił w 18 wieku. Budowa nowego kościoła, konsekrowanego w imię jednego ze świętych apostołów Andrzeja, bezpośrednio związane było z wizytą Соловецких wysp wielkiego cara Piotra Pierwszego. Latem 10 sierpnia 1702 r. na przystań Dużej Заяцкого wyspy chcesz trzynaście okrętów wojennych. Piotr Pierwszy w towarzystwie zaufanych sług i osób na małym statku udał się prosto do Соловецкому klasztoru. O przybyciu cesarza wiedział archimandryta Firs, który go spotkał. Jak tylko Piotr Pierwszy podszedł do klasztoru, ukłonił się jej i przez cały czas był obecny na nabożeństwie.

Zgodnie z dekretem Wielkiego władcy, na Dużym Заяцком wyspie, obok którego znajdowała się flota, w ciągu kilku dni powstała niewielka drewniana kaplica, konsekrowany na cześć świętego apostoła Andrzeja, który jest patronem całego Rosyjskiej marynarki wojennej.

Na terenie wyspy znajdował się nie tylko klasztorny portowe, ale i niezbędny gospodarczy korpus, który stał się miejscem bezpiecznego schronienia dla wszystkich turystów. Zbudowany z wielkich głazów port z małym molo, a także kamienne izby zostały zbudowane na tej wyspie jeszcze w czasach pobytu tutaj opata-św Filipa – w ciągu 1548-1566 roku. Do naszych czasów dobrze zachowane валунный piwnica, zbudowany w 19 wieku, i mały поварня. Na obszarach przybrzeżnych wyspy znajdowało się wiele różnych обетных, wykonanych z drewna krzyży, podwyższenia których było dziełem żeglarzy.

Na tej wyspie, jak i na innych Соловецких wyspach, był Solovki obóz. Ich zaczęto nazywać "wyspy karnych podróży", na których nieuchronnie umierali torturowani więźniowie.

Po tym, jak w Соловецком klasztorze życie na nowo narodziła się w 1992 roku Wielki rosyjski patriarcha Aleksy II dał swoje błogosławieństwo na popełnienie Boskiej liturgii we wszystkich pozostałych i zachowanych świątyń, a także przejściach Sołowieckie klasztoru. Latem 13 lipca 1994 roku, w dniu obchodów chcesz Katedry Dwunastu apostołów, po raz pierwszy odbyła się liturgia w kościele świętego apostoła Andrzeja, распложенного na Dużym Зацком wyspie.

Na dzień dzisiejszy wszystkie zakonne bracia Święte-andrijiws ' ką pustyni więcej nie mieszka w tych miejscach. Zachowały się tu nie tylko świątynia, ale i wszystkie budynki gospodarcze, które jednak wymagają globalnych prac remontowo-konserwatorskich prac. W lecie roku dokonywane są nabożeństwa, ale to przechodzi nie zawsze. Ale każdego roku, 13 lipca – w dzień świętego święta – насельники klasztoru przybywają na wyspę i jak wcześniej spędzają Boskiej liturgii w kościele świętego Andrzeja. W okresie letnim można tutaj często można spotkać pielgrzymów, a w świątyni można umieścić świeczkę, ale jak tylko ostatni pielgrzym opuszcza świątynię, świecę trzeba zagasić, bo świątynia zbudowana z drewna. Od świątyni, po przejściu 300 metrów, można dostać się do świętego źródła, który jest jedynym świeże na zawsze Dużym Заяцком wyspie. Wszyscy, którzy przyszli na to miejsce, na pewno zyskują z zrębu świętej wody.

W zimie, kiedy morze pokryte grubym lodem, zakonne bracia przychodzi w Święte-Андреевскую pustynie, aby w spokoju i ciszy pomodlić się w świętym miejscu.