Филипповские wsadu znajdują się na jednym z Соловецких wysp, a mianowicie na Dużym Соловецком wyspie, dosłownie w odległości półtora kilometra od budynku Kremla, że w pobliżu drogi prowadzącej na Секирную górę. Na tym terenie znajduje się niewielki pod względem długości zalew morski, który wyraźnie oddziela od morza za pomocą dużych kamiennych wałów. To właśnie oni noszą nazwę Филипповских садков. Ta atrakcja jest jedną z najbardziej interesujących na wszystkich Соловецких wyspach, która skrywa kilka, a nawet może być nie zauważona проезжающими turystów. Dokładna data budowy wałów do tej pory nie jest znana, prawdopodobnie odnoszą się do budynków 16 wieku.

Филипповские wsadu ma swoją niezwykłą nazwę na cześć człowieka, który był inicjatorem budowy tego urządzenia – opata klasztornego Колычева Filipa. Wiadomo, że w swoim czasie to niezwykle produktywny człowiek stworzył dwa sztuczne stawy, znajdujących się na morzu. Stawy te były przeznaczone na cele hodowli i tworzenia warunków niezbędnych do przetrzymywania złowionych cennych ryb morskich, który szczególnie szybko mogła być dostarczona do klasztoru na трапезный stół właściwie w każdej chwili. W ciągu całego czasu istnienia Соловецкой klasztoru na wyspach właśnie rybołówstwo był najbardziej ze wszystkich głównych i przyniósł największy dochód. Ale były pewne trudności, ponieważ charakterystyczna dla Соловецких wysp pogoda nie zawsze sprzyjała wędkowaniu i prawie zawsze przeszkadzała wędkarskiej działalności mnichów. Z biegiem czasu, w 16 wieku, klasztorne mnisi mogli poradzić sobie z tym zadaniem i wystarczy zaopatrzyć się w tak cennych dla Соловецкой mieszkań ryb. Ubrany wsadu znajdowały się bezpośrednio nad brzegiem morza i odseparowani od cechy morza za pomocą валунных grobli, przez które odbyły się czyszcząca filtrowanie słonej wody morskiej. Jak tylko budowa садков została zakończona, rybołówstwo zakonnego klasztoru był w pełni zorganizowany i przynosił wymierne rezultaty.

Uważa się, że zbudowana przez mnichów Филипповские wsadu, w ciągu dość długiej okres czasu spełniały swoją rolę, bo według jednej z kart, odnoszące się do początku 19 wieku, wsadu, zwane stawami, przeznaczonych do hodowli i utrzymania świeżego dorsza.

W tej chwili najbardziej widoczne są grobli największy z dwóch stawów, które składają się z двухметровых szerokości, ale bardzo długich zworek, składających się z mniejszych głazów. Największa i rozszerzony tama ma wysokość równą 2, 5 m i długości 150 metrów, a także lepsze od innych odróżnia staw od powierzchni morza. Druga tama wiele razy niższa i jest przeznaczony do podziału stawu w środkowej części, przy tym dzieląc się najbardziej głęboką część od najniższej płytkie. Wszystkie resztki od znajdującego się w pobliżu małego stawu w tej chwili stały się ledwo widoczne. Na dzień dzisiejszy wszystkie istniejące zapory znajdują się w złym stanie z powodu niemal całkowitego zniszczenia. Warto zauważyć, że i stawy w związku z zachodzącym procesem bardzo обмелели, tak jak na przestrzeni czterech wieków działo się intensywne podnoszenie się lądu.

Na dzień dzisiejszy staje się jasne, że budowa Филипповских садков na Соловецких wyspach stało się wyjątkowym zjawiskiem, świadczącym nie tylko o ostrości i wszechstronności, a także wysokim poziomie aktywności ludzi na otaczającą przyrodę. Z tego powodu dokładne badanie i badanie садков, a także ich maksymalne zachowanie stało się zadaniem i celem kluczowe znaczenie, bo to właśnie w ciągu ostatnich dziesięcioleci poniósł bardzo duże straty, w dużej mierze отразившийся na ich stanie. Są rzeczy, które dosłownie zabijają w człowieku wszystko, co ludzkie, bo zwijanie i umierają na oczach od całkowitej obojętności i czasu zabytki dawnej techniki i kultury, w żaden sposób nie cofnąć.