Wyspa Тумски - najstarsza część Wrocławia, były wyspa na Odrze. Nazwa wyspy jest tłumaczone jako "katedra", na cześć katedry Świętego Jana Chrzciciela, znajdującego się na wyspie.

Wykopaliska archeologiczne terenu wykazały, że zachodnia część wyspy Тумски jest zamieszkana co najmniej od 9 wieku. W tym czasie na wyspie mieszkało około 1500 mieszkańców. Pierwsze budynki zostały zbudowane w 10 wieku przez dynastię Piastów, i były wykonane z drewna. Pierwszy budynek z twardego materiału - kaplica Św. Marcina zbudowany na początku 11 wieku przez mnichów-przez benedyktynów.

Pod koniec 13 wieku w związku z rozbudową miasta, na wyspie zbudowano mur obronny z dwiema wieżami. W 1315 roku wyspa z wybudowanym na nim zamkiem został sprzedany kościoła władzom. W 1382 roku król czeski Wacław IV wysunął pomysł o budowie tutaj nowego zamku królewskiego z wieżą, grubymi murami i fosą. Projekt nie znalazł poparcia, wyspa pozostał we władzy biskupa.

W 1807 roku część fortyfikacji i fosy zostały wyeliminowane, od tego czasu wyspa Тумски przestał być wyspą w rozumieniu geograficznym.

W czasie ii wojny światowej wyspa otrzymał znaczne uszkodzenia, również cierpiał i katedra Świętego Jana Chrzciciela. Prace remontowe prowadzono w latach 70-tych 20 wieku pod kierownictwem Edmunda Малачковича.

Dzisiaj znajomość z wyspą zaczyna się od pięknego Zielonego mostu. Stąd roztacza się piękny widok na katedrę i kościół Najświętszej Marii panny na Piasku. Na głównej ulicy wyspy znajdują się piękne domy – instytucje archidiecezji Wrocławskiej. Na wyspie wysadzono wiele drzew i kwiatów, co sprawia, że jest ulubionym miejscem spacerów mieszkańców i gości miasta.