Pamiątkowy biust, poświęcony Rokossowskiemu k. K., położony jest w samym sercu miasta, Wielkie Łuki, a mianowicie na centralnym placu Teatralnym, w pobliżu kolumny portyku głównego elewacji teatru dramatu i zwrócił spojrzenie w stronę targowisko, a także przy głównej ulicy o nazwie prospekt Lenina.

Autorem pomnika był znany ludowy artysta ZSRR, a także laureat honorowej Nagrody Państwowej i pracownik-korespondent ACH ZSRR Азгур Z. I.. Architekta biustu Rokossowskiego stał się Zacharow R. A.

Рокоссовский Konstanty Konstantynowicz urodził się w 1896 roku w obwodzie pskowskim w rodzinie stacji roboczej. W ciągu pierwszych czterech lat Konstantin przechodził szkolenie w Warszawie, ale zaraz po śmierci ojca, w wieku 14 lat, zaczął prowadzić samodzielne życie. Początkowo zaczął pracować разнорабочим, po czym złapali go na tytuł czeladnika kamieniarz. W 1912 roku Рокоссовский brał udział w demonstracji, w wyniku czego został aresztowany, ale wkrótce zwolniony z powodu mniejszości.

W 1914 roku Konstantyna powołany na front i wojny Światowej, za udział w której otrzymał za odwagę honorowy George krzyż, po zakończeniu wojny w stanowisku młodszego unter-oficera. Jesienią 1917 roku wstąpił w szeregi Czerwonej gwardii, a w 1918 roku został członkiem armii czerwonej. Za aktywny udział w wojnie domowej Рокоссовский został odznaczony wieloma orderami honorowego Czerwonego Sztandaru. W końcu 1925 roku Konstantyn ukończył kursy dotyczące doskonalenia комсостава kawalerii. Od 1926 do 1928 roku pracował jako instruktor w mongolskiej armii. Od 1929 roku Рокоссовский odbył się kursy dotyczące doskonalenia szkolnictwa podstawowego składu w wojskowej akademii, nazwanej na cześć Frunze M.W. Począwszy od 1930 roku, był dowódcą pułku i dywizji. W mieście Psków w 1937 roku Konstanty Konstantynowicz był dowódcą кавкорпуса. W tym samym roku został aresztowany z powodu powiązań z polskiej i japońskiej wywiadami, ale mimo odmowy, przyznania się do winy, wyjechał okres w Jenisej więzieniu.

Na początku 1940 roku Rokossowskiego zwolniony i wysłany do pełnej dyspozycji dowódcy wojskowy okręgu w Kijowie generała armii Żukowa G. K. Na polach Ii wojny światowej Рокоссовский k. K. okazał się prawdziwym utalentowanym wodzem. Od sierpnia 1941 do czerwca 1942 roku, był dowódcą 16-ej armii, po czym objął dowództwo Донским, Брянским, Białoruskim, Centralnym, Pierwszym Białoruskim i Drugim Białoruskim frontami, biorąc aktywny udział w Moskwa, Smoleńsk, Stalingrad i Kursk bitwach. W trakcie prowadzenia Wschodnio-Pruskiej, Białoruskiej i Wschodnio-Померанской operacjami, przy jego udziale została zakończona wojna w Berlinie. Za swoje bohaterskie i wybitne osiągnięcia w trakcie prowadzenia ofensywnej Białoruskiej operacji Rokossowskiemu k. K. został nadany tytuł honorowy Marszałka Związku Radzieckiego.

W 1944 i 1945 roku Konstanty Konstantynowicz dwukrotnie stał się Bohaterem Związku Radzieckiego, w wyniku czego otrzymał tytuł najwyższego orderu wojennego w ZSRR – "Zwycięstwo". W czasie trwania 24 czerwca 1945 roku parady Рокоссовский brał dowództwo parady. Po tym, jak Wielka wojna ojczyźniana była skończona, został szefem Północnej grupy wojsk. Pod koniec 1949 roku Stalin wydał rozkaz o kierunku Rokossowskiego na dowodzenie wojskami polskimi siłami, poprzez jego zastępcą przewodniczącego Rady Ministrów PRL. Wkrótce po tym Konstantemu Константиновичу otrzymał tytuł Marszałka Polski. W ZSRR wrócił w 1956 roku, zajmując honorowe stanowisko zastępcy Ministra obrony Zsrr. W 1962 roku Рокоссовский k. K. stał się jednym z Generalnych inspektorów obrony ZSRR. Po śmierci został pochowany u ściany Kremla na placu Czerwonym.

Pamiątkowy biust dwukrotnie Bohatera Związku Radzieckiego, a także marszałka ZSRR zainstalowana w mieście, w którym odbyła się wielka część jego życia – Wielkie Łuki, zgodnie z dekretem prezydium Rady Najwyższej ZSRR, ustalonego od dnia 1 lipca 1945 r.