Антониев klasztor założony w początku XII w.. Jego katedra należy do najstarszych kościołów Nowogrodu. Życie st. Antonia mówi, że urodził się w Rzymie. Pozostając wcześnie sierotą, rozdał swój majątek ubogim, a pozostałe klejnoty, złote i srebrne rzeczy i kościelne przedmioty закупорил w beczce i puścił ją w morzu. Sam udał się na skale nad brzegiem morza i mieszkał tam rok i trzy miesiące. Ale pewnego dnia, kamień, na którym modlił się, oderwał się i cudownie trafiłeś w poprzek rzeki Newy i Ладожское jezioro, w Wołchow i znalazł się w Nowogrodzie. To było w wigilię, boże Narodzenie w 1106 r.. W miejscu, gdzie zacumował, wielebny Antoni Rzymski zbudował klasztor. Przez rok poprosił rybaków za sztabka srebra wrzucić sieci w Wołchow, i dziwacznym sposób sieć wyciągnęła na brzeg beczki skarbów Antoniego, rzucone im w morze we Włoszech. Tak mówi legenda, i trudno jej uwierzyć, ale w katedrze klasztoru nad grobem Antoniego wiszą sześć эмалевых ikon z łacińskimi napisami. Takie ikony nie są w Nowogrodzie i w ogóle w Rosji, a legenda mówi, że należą do skarbu Antoniego, приплывшим do niego w beczce na morzu.

Klasztor wielokrotnie płonął, ponownie отстраивался, został splądrowany przez polaków na początku XVII wieku. Teraz zespół klasztorny obejmuje, oprócz katedry Narodzenia z jego późnymi aneksem, monastery ścianę z проездными łukami, Настоятельский i Skarbowy obudowy (XVII - XIX w.) i kościół Ofiarowania z refektarzu (XVI w.).

W 1117 roku rozpoczęła się budowa katedry Narodzenia. Zgodnie z planem i wspólnego rozwiązania jest typowy dla swoich czasów: четырехстолпный, z нартексом, podestu wieżą, трехглавым zakończeniem. Ale zamiast ciężkich крестчатых słupów wykorzystane trójniki i восьмигранные, że do wnętrza małej świątyni jest dość istotne; klatka schodowa wieża jest okrągła, a nie prostokątny, chóry — drewniane, a nie kamienne. Monumentalne malowidła, które pojawiły się w 1125 roku, stanowią największe objętościowo i swoisty styl zespół novgorod freski z XII wieku. Najbardziej silne wrażenie scena Zwiastowania i полуфигуры czterech uzdrowicieli — Фрола, Ławra, Cyrusa i Jana, położone na zachodnich ścianach wschodniej pary.

Świątynia była miejscem novgorod bojarów, arcybiskupów, gubernator i innych. W nim pochowani są największe nowogrodzcy szlachta, bracia Алфановы, porozdzierany ludem podczas zamieszek 1609 r. Michał Татищев, książę Wasilij Iwanowicz Одоевский, zmarły w 1612 r., chciałbym Салтыков, który zginął w bitwie pod miastem Ругодивым w 1700 r., chciałbym Стрешнев, Чоглоковы, Олсуфьевы, Княжнины itp.