Zamek Castello di Грэн znajduje się w pobliżu wioski o tej samej nazwie, wchodzącej w skład gminy Brusson we włoskim regionie Val d ' Aosta. Zajmuje szczyt skalistego klifu, który dominuje nad Брюссоном i większą częścią doliny Val d ' Айяс. W średniowieczu komunikat z zamkiem odbywało się za pomocą pól wyboru lub luster z pobliskich Torre di Bono i zamku Castello di Villa w mieście Challand-Saint-Victor. Dziś wielu turystów przyciąga w Castello di Грэн nie tylko jego architektura i dziedzictwo kulturowe, ale i legenda o зарытых w jego wnętrzu skarbach.

Lenno Грэн figuruje w dokumentach historycznych z 515 roku, kiedy to król Zygmunt Burgundzki nadał jej dopiero co utworzonego szwajcarski Tyńcu San Maurizio. Prawdopodobnie, to właśnie mnisi z opactwa w 11 wieku i zbudowali zamek wraz z romańskiej kaplicy, zachowaną do naszych czasów. W 1263 roku opactwo sprzedała zamek, oddanej wasalowi dynastii Sabaudzkiej przez godefroy di Шаллану, rodzina którego posiadało Castello di Грэн aż do 18 wieku. To właśnie ten zamek był ostoją Katarina di Challans w jej walce o rodzinne dziedzictwo. Gdy w 19 wieku rodzaj Challans przestał istnieć, zamek stał się własnością rodziny d ' Энтрэв, który później sprzedawany jego miejscowości Брюссона. A na początku 20 wieku średniowieczny budynek został starannie odrestaurowany Alfredo d ' Andrade i Giuseppe Giacosa.

W formie Castello di Грэн jest typowym раннесредневековым zamkiem doliny Val d ' Aosta. Kiedyś był otoczony murami obronnymi wymiarach 80х50 metrów i miał wiele różnych struktur w rodzaju ogromnej донжона i niewielkiej kaplicy, która tylko i dotrwała do naszych dni. Strony донжона – kwadratowe wieże miały wymiary ponad 5, 5 m długości. On sam służył głównej wieży zamku i rezydencją dozorcy. Wejście znajdowało się na wysokości 5 metrów nad ziemią, i dostać się do środka można było tylko za pomocą drabiny, którą sprzątali w przypadku oblężenia. Później do wieży, aby ją powiększyć było podłączone osobne skrzydło.

Na szczególną uwagę zasługuje średniowieczna romańska kaplica, pod wezwaniem Świętego Marcina. Składa się z pojedynczej nawy o długości 8 metrów i półokrągłej absydy. Niestety, sufit kaplicy w swoim czasie upadł i nie został odbudowany.