Kościół P. W. Św. Jana Ewangelisty – gotycki kościół położony w Szczecinie. Jest jedynym zachowanym budynkiem z całego kompleksu klasztornego franciszkanów. Obecnie kościół pod wezwaniem Świętego Jana Ewangelisty wchodzi na Europejski szlak gotyku ceglanego.

Franciszkanie przybyli z Westfalii do Szczecina około 1240 roku. Pomorski książę Barnim I Dobry założył w mieście klasztor dla franciszkanów. Sam klasztor został prawdopodobnie drewnianą, a kościół został zbudowany z cegły w kilku etapach. Najpierw został zbudowany ołtarz, około 1300 roku, a później zostały zbudowane 10 kaplic między контрфорсами.

Podczas Reformacji zakonnicy opuścili klasztor. Od tego czasu do 1945 roku kościół zamienił się w neoromański kościół, który wielokrotnie naprawiał (w 1702, w latach 1834-1837). W drugiej połowie xvi wieku budynki klasztorne zostały zamienione w szpital, a kościół pracowała do francuzów w 1806 roku, kiedy na siedem lat kościół został zamieniony na magazyn.

W kolejnych latach został zamknięty, ponieważ był na skraju upadku. Dzięki badania niemieckiego historyka i konserwatora profesora Hugo Лемке, w latach dwudziestych rozpoczęła się renowacja kościoła, który uratował budynek przed zniszczeniem. Stare budynki klasztoru zostały rozebrane w połowie xix wieku.

We wnętrzu kościoła znajdują się cenne malowidła z xv i xvi wieku. Na jednej z nich przedstawia chłopca z herbem miasta Szczecina. W pracy przedstawiona jest Maryja w otoczeniu świętych. Ołtarz główny został zaprojektowany przez profesora Johna Пясецким z Poznania, ambona i świeczniki należą do ręki mistrza Romualda Sołtysa. W kościele zachował się barokowy organ drugiej połowy xviii wieku.

W latach 1957-1958 był przeprowadzony kapitalny remont kościoła, po której kościół został przekazany do służby społeczeństwu паллотинцев.