Dzielnica Xintiandi również nosi nazwę "French quarter" z tego powodu, że właśnie w tej części miasta, wcześniej znajdowała się koncesja francuska. Orientacyjny czas powstania dzielnicy Xintiandi – 1849 rok, to właśnie w tym czasie został oznaczony na mapach miasta. Po 11 latach granicy starego znacznie rozszerzyły się, a z 1917 roku tu zaczęły stada rosjanie, którzy uciekli od rewolucji. Do 20-30 lat polska ludność wynosiła trzecią całego liczby zagranicznych ludności miasta Szanghaj.

Na dzień dzisiejszy Francuskim kwartałem nazywa się ta część miasta, która znajduje się pomiędzy ulicami Цзюлу i Huaihai. Obszar ten uważany jest za piękny, romantyczny i niezwykłym zakątkiem Szanghaju. Szczególnie atrakcyjne miejsce dla miłośników turystyki pieszej. Budynki bardzo stare wygląd, bardzo przypominają europejski klasyczny kwartał. Wszystkie domy w okolicy zachowane w pierwotnej formie. Drzwi, kostka brukowa, cegły, balkon – wszystko to tworzy w dzielnicy Xintiandi atmosferę 1920 roku.

Najbardziej godne uwagi jest budynek w tej dzielnicy - to Dom-muzeum 1 zjazdu komunistycznej Partii Chin. W muzeum gromadzone są woskowe figury samego Mao Tse Doona, jego współpracowników, a także wiele zdjęć.

Główna ulica, na której znajdują się wszystkie restauracje, herbaciarnie i bary w dzielnicy, nazywa Янданг Liu. Niedaleko od niej znajduje się dom, w którym od 1918 do 1924 mieszkał Sun yat-sen. Mieszkanie Суня w pełni odrestaurowana i zachowała się w oryginalnej postaci, w tym gramofon na półce i wiele książek. Obok jego domu znajduje się dawna rezydencja pierwszego premiera Chińskiej Republiki Ludowej – Zhou Эньлая.

Ulica Маоминг Nan Lu słynie z dużą ilością klubów i barów, a wiele z nich działa do samego rana. Głównej ulicy handlowej dzielnicy Xintiandi jest Huaihai Зонг Liu, a na skrzyżowaniu tej ulicy i Шаанхи Nan Lu znajduje się rynek główny Szanghaju – Санъян, na którym sprzedaje się praktycznie wszystko: odzież, obuwie, pamiątki i technika.