Wat maha that jest przede wszystkim w kompleksie świątyni starożytnego miasta Sukhothai, byłej stolicy tytułowego królestwa. W tłumaczeniu nazwa świątyni oznacza "wielka relikwia", taką właśnie nazwę nosi najważniejsze świątynie w Tajlandii. To właśnie w Wat maha that zostały określone podstawy tajskiej struktury państwowej.

Według historykom, Wat maha that powstał w XIII wieku i przebudowany w końcu XIV wieku. Został zbudowany zgodnie z indyjskiej koncepcji mandali jako symbol budowy wszechświata.

Skala świątyni również wskazują na jego wysoką państwowe wartość: składa się z jednego głównego вихарна (budynki do modlitw i ceremonii), убосота (przeznaczona dla zamkniętych zakonnych obrzędów), a także 10 dodatkowych budynków i 200 chedi (bieg). Pełna Wat maha that był pierwotnie otoczony murami i fosą, co jest typowe dla ważnych budynków era Sukhothai.

Jedną z głównych figur w Wat maha that jest złota figura Buddy w pozycji podporządkowania Mara. Jednak w okresie panowania króla Ramy I (koniec XVIII wieku) została przewieziona do świątyni Wat Suthat Тхепварарам w Bangkoku i nazwana Phra Si Саккайяпуни na znak jej cudownych właściwości.

Mimo, że kościół został mocno zniszczony, Wat maha that zachwyca po dziś dzień. Wysokie kolumny, niegdyś wspierające dach głównego вихарна, sprawiają wrażenie lekkości, a starożytni chedi do tej pory przechowywane są relikwie Buddy i mocy zasłużonych mnichów. Dwie zachowane posągi Buddy w świątyni maha that są jego wizytówką.

I choć w Wat maha that obecny swój własny, niepowtarzalny styl Królestwa Sukhothai, w architekturze świątyni wskazuje cechy stylu Lanna i cywilizacji khmerów z Kambodży. Sztukateria stosowana do dekoracji budynków i chedi, nosi w sobie znamiona sztuki Sri Lanki.