Si Сатчаналай jest nie tylko historycznym publicznej Tajlandii i miastem starożytnego królestwa Sukhothai, ale i uznanym Światowym Dziedzictwem w wersji UNESCO. On jest zmniejszoną kopią miasta Sukhothai, stolicy tytułowego królestwa. W Si Сатчаналай stery były u bezpośrednich potomków królewskiej pary, szczyt rozwoju miasta nastąpił w okresie od 1347 w 1368 roku za rządów króla Czy Тхай. Do tej pory w starożytnym mieście zachowały się głównie religijne buddyjskie budowle te znajdują się zarówno wewnątrz, jak i poza murami miasta.

Wat Chang Lom znajduje się praktycznie w samym centrum starego miasta, głównym elementem w architekturze jest chedi (stupa) w stylu Sri Lanki. Jednak w świątyni prześledzić i unikalna stylistyka królestwa Sukhothai: podłoże chedi otaczają posągi 39-cio słoni.

Świątynia Chedi Jet Тхаеу, znajdujący się naprzeciwko Mineralna Chang Lom, zawiera siedem obok wspaniałych chedi, utworzonych w zupełnie różnych stylach. W nich czuje się wpływ jak Sri Lanki, jak i Пагана, i Шривиджайи. Na szczycie wielu z chedi umieszczono lotos jako symbol czystego umysłu.

Wewnątrz murów znajduje się jeszcze jedna ważna chedi, stworzona w stylu Sri Lanki, zobaczyć ją można w świątyni Wat Nang Phaya. Za granicami miasta warto odwiedzić Wat Phra Si Ратанаманхатхат i Wat Ciao Chan, których architektura jest podobna jak z późnym okresem królestwa Lop.

W czasach swojej świetności Si Сатчаналай był dużym ośrodkiem produkcji ceramiki stylu Сванкхалок lub Сангкалок, archeolodzy do tej pory regularnie odkrywają jej fragmenty, a także elementy pieców do wypalania na terenie w pobliżu miasta. Działa tu niewielkie muzeum zabytkowej ceramiki przy wsparciu Centrum Si Сатчаналай do nauki i ochrony wyrobów stylu Сангкалок.

W pobliżu Sea Сатчаналай znajduje się jeszcze jedno grodzisko Чалианг, zbudowany w khmerskim stylu. To daje podstawy, by sądzić, że data jego powstania przypada na znacznie wcześniejszym okresie historii, niż istnienie królestwa Sukhothai.