Muzeum Карийе znajduje się w kościele Chrystusa Zbawiciela w Chora, która została założona w wieku 4-5 za murami Konstantynopola. W granicach miasta, świątyni wszedł tylko po tym, jak zostały zbudowane mury Teodozjusza. Przez kilka wieków kościół był przebudowywany, niszczona, odtwarzała, dlatego do naszych czasów nie zachowała się wczesna bizantyjska architektura.

Ale głównym skarbem świątyni jest nie architektura, a istniejący obecnie muzeum Карийе z mozaikami i freskami, odnoszącymi się do 1315-1321 lat, które zdobią świątynię. W swoim czasie na wystrój świątyni Teodor Метохит, który był pierwszym ministrem i głównym dostawcą na dworze cesarza Andronika II, wydał fortunę.

Gdy do władzy doszedł Andronikos III, Метохит został zdjęty ze stanowiska i wysłany w link. Po powrocie z linków Метохит został mnichem w kościele Chóru. Po jego śmierci pochowali w kaplicy kościoła. Po upływie 50 lat po upadku Konstantynopola na rozkaz wezyra sułtana Баязида II, który nazywał się Хадым Алм-pasza, nad galerią został zbudowany minaret, a freski i mozaiki zamazane побелкой. Świątynia stała się meczetem Карийе. To właśnie dzięki działaniom wezyra arcydzieło sztuki bizantyjskiej zachował się pod tynkiem do naszych czasów. W 1948 roku specjaliści Bizantyjskiego institute (USA) rozpoczęły się w meczecie prace konserwatorskie. Otwarcie muzeum Карийе odbyło się w 1958 roku.

W świątyni-muzeum 3 główne pomieszczenia: przedsionek, główne pomieszczenie świątyni i komory grobowej sykstyńska z freskami, które były tworzenia w 1320 roku. Uderza też różnorodność i najbogatsza szczegółowo mozaik zdobiących hol i najważniejsze pomieszczenie. Oni nie idą żadnego porównania z innymi византийскими kościołów, zachowanymi do naszych czasów.

Wskazuje na cztery główne tematy: genealogia Chrystusa, jego narodziny i dzieciństwo, życie matki Bożej, służba Chrystusa. Obraz Chrystusa Pantokratora (Wszechmogącego) znajduje się naprzeciwko wejścia nad drzwiami. Druga strona ozdobiona wizerunkiem matki Boskiej z aniołami. Mozaiki, przedstawiające Św. Piotra i Świętego. Pawła, a także 16 królów pokolenia Dawida – w нартексе. Wniebowzięcie najświętszej maryi Panny na zdjęciu w nawie. Z południowej strony świątyni dobudowano kaplica, której ściany ozdobione są freskami na temat Sądu ostatecznego, piekła i Raju. W ścianach параклисия znajdują się nisze dla grobów, w tym miejscu malowidła wykonywane na temat śmierci i życia pozagrobowego. Ocalałe freski i mozaiki muzeum Kariey świadczą o tym, że bizantyjskiego malarstwa epoki палеологического renesansu była filozoficzna głębia, tworzyw sztucznych i perspektywa, że sprawiało wrażenie żywego ruchu.