Twierdza Урвич, a raczej jej ruiny znajdują się na zboczach Лозенских gór, w odległości jednego kilometra od s. Кокаляне, nad łączącej Sofii i Samokov drogi. W pobliżu znajduje się Кокалянский klasztor.

Do tej pory nie można się domyślić historię twierdzy do końca. Naukowcy przypuszczają, że wzmocnienie zbudowany w 13 wieku w celu zapewnienia ochrony dostęp do Sofii pomiędzy dwoma górami. W 13 wieku nazwa twierdzy było Средец. Twierdza została otoczona burzliwe wodami rzeki Iskar z trzech stron, więc wyglądała naprawdę nie do zdobycia. Do naszych czasów zachowały się jedynie fundamenty ścian, jedna walki wieża i kościół Św. Eliasza na terenie twierdzy.

Урвич kształtem przypominał trapez około 350 metrów długości i 150 szerokości. Jej otaczała solidny mur obronny. Najbardziej narażone miejsca zostały zabezpieczone wieżami. Grubość ścian jednej z wież wynosi do 1 m 20 cm, ich wysokość sięga 7-8 metrów.

Najbardziej częste wzmianki o twierdzy odnoszą się do czasu ostatniej walce z tureckich najeźdźców cara Iwana Шишмана, który rządził od 1371 w 1395 roku. Porywacze Ихтиман i Samokov turcy byli na Sofie, jednak, aby się tam dostać, trzeba było wziąć twierdza Урвич.

Według lokalnych podań mieszkańcy wszystkich okolicznych wsi brali udział w budowie twierdzy. Turcy podejmowano wiele prób ataków twierdzy, jednak wszystkie one kończyły się niepowodzeniem. Wtedy się nimi postanowiono uciec się do podstępu. Trzeba było znaleźć tajnych ruch, przez który w nocy mieszkańców twierdzy dostarczają wodą z rzeki.

Turcy złapali пастушку ze wsi w pobliżu i grożono jej śmiercią dziecka, jeśli nie wskaże na tajne przejście. Kobieta, by ocalić dziecko złamał przysięgę o zachowaniu tajemnicy i pokazała, gdzie znajduje się tajne przejście. Później pasterka przeklęła siebie i, jak mówi tradycja, окаменела. A napastnicy włamali się do twierdzy i zniszczyli ją.

Informacje o istnieniu twierdzy Урвич po bułgarskiego zniewolenia brakuje.