Dom Бецкого położony jest na nabrzeżu Pałacowym – ciekawy zabytek architektury rosyjskiej 18 w. stoi w kwartale między Pałacu promenady i sekwany, Letnim ogrodem i Суворовской powierzchni.

Na początku 18 wieku, w tym miejscu znajdowały się pułkowi koszary. W 1725 r. zgodnie z atlasem Meiera w 1725 r. znajdował się tutaj basen, a w 1731 r. - караульня. A w 1750 r. przez architekta F. B. Rastrelli tutaj została wybudowana Opera dom (piętrowy drewniany budynek), który stał aż do 1773 r. Tutaj w 1755 r. nadano pierwszą rosyjską operę "Цефал i Прокрис" A. P. Сумарокова. W końcu 18 w. (w latach 1784-1787) w tym miejscu na rozkaz Katarzyny II został wzniesiony dom dla Iwana Iwanowicza Бецкого.

Nazwa i. I. Бецкого znany dzięki jego roli w zakładce fundamentalnych podstaw edukacji w Rosji. On – autor reformy o edukacji szkolnej, był dyrektorem Lądowego шляхетного obudowy, a także prezydentem Akademii sztuk pięknych. Бецкой A. wychowywał wielkich książąt Konstantego i Aleksandra Павловичей.

Iwan Iwanowicz przeniósł się do domu na Ulicy promenady w 1789 r. Często dwór Бецкого jeszcze nazywano pałacem, ponieważ przy swoim bardzo skromnym wewnętrzne dekoracji na zewnątrz wyglądała ona znacznie bogatsze w większości domów mieszkalnych, budynek wchodził i wiszący ogród. Budowla składała się: ze strony Царицына łąki - z piętrowego korpusu od strony Newy - z trzypiętrowego. Obudowy łączyły się między sobą ze strony Letniego ogrodu zadaszonym pasażem, a także parterowy флигелем.

Autor projektu architektonicznego budynku, do tej pory nie jest znany. Istnieje wersja, że budynek powstał według projektu Wallen-Деламота. Podstawą tej hipotezy jest to, że elewacje budynku wykonane są w раннеклассическом stylu. Według innej wersji autorem projektu jest Старов I. E., który w 1784г. został zaproszony na stanowisko głównego architekta prowadzonej przez Бецким Biura budowy domów.

Właściciel pałacu, bale i maskarady nie pasowało, miał pokaźny zbiór dzieł sztuki. W tym domu były takie osobistości, jak Denis Diderot, król Polski, Stanisław-August. Tutaj odbywały się wieczory dla uczniów podległych Бецкому uczelni.

Wielu pomieszczenia rezydencji przeznaczono do wynajęcia. W domu Бецкого w latach 1791-96 mieszkał Kryłowa Iwan Andriejewicz. Tu została otwarta drukarnia, w której drukował czasopisma "Sankt-Petersburski Merkury" i "Widz".

Gdy i. I. Бецкий zmarł w 1795 r. dom stał się właścicielem jego córka Helena, a w 1822 r. dom przeszedł w posiadanie jego córki. W 1830 r. dom Бецкого kupiła skarbiec i przekazała księciu P. R. Ольденбургскому. Wtedy też budynek został przebudowany przez architekta Стасовым W. P. Na miejscu wiszących ogrodów został przebudowany piętro, gdzie mieści się sala taneczna. Ponadto, tutaj został umieszczony protestancki kaplica. W 1850 odbyła się kolejna przebudowa rezydencji, w wyniku czego jego wysokość wyrównane ze wszystkich stron.

Piotr Gieorgijewicz Oldenburg był znany na edukacyjnym dziedzinie. Im opierał się szkoła poszedł damska gimnazjum, kilka ludowych szkół zawodowych. Książę jako правоведа uczestniczył w dworskiej i wiejskiej reformach 1860 r. W domu Ольденбургских regularnie odbywały się wieczory muzyczne, a po odbywających się na pole Marsowe, parady tutaj zbierali się współpracownicy księcia i inni oficerowie.

W 1917 r. roku syn Piotra Георгиевича sprzedał dom Tymczasowego rządu, który przekazało go Ministerstwu oświaty. Dzieła sztuki zostały przekazane do Ermitażu. Po rewolucji były tu mieszkania komunalne.

Obecnie dom Бецкого należy do uniwersytetu kultury. Budynek łączy się z domem Салтыковых, która również należy do uniwersytetu.