Wielka synagoga chóralna znajduje się w Sankt-Petersburgu i jest zabytkiem architektury o znaczeniu krajowym. Synagoga na Лермонтовском prospekt - centrum życia duchowego żydowskiej religijnej społeczności Północnej stolicy. Tutaj żydzi odprawiają obrzędy religijne, obchodzone święta i po prostu rozmawiają. Jest drugim w Europie pod względem wielkości.

Społeczność żydowska odegrała ważną rolę w rozwoju Rosji i kształtowaniu Petersburga. Mimo, że rozporządzeniem Katarzyny I żydom nie wolno było mieszkać w Petersburgu, jak i w Rosji w ogóle, są też przyjeżdżali na krótki czas. Za panowania Katarzyny II niektórym żydom wolno było w interesie państwa Rosyjskiego żyć w Petersburgu, ale dekret o zakazie przyjazdu żydów w stolicy nadal działać.

Po rozbiorze Polski Rosją był uzyskane ogromne terytorium zamieszkałe przez białorusinami, polakami, ukraińcami, litwinami i, w tym żydów. Więc w końcu 18 w. żydzi zaczęli coraz częściej pojawiać się w Petersburgu. W tym samym czasie rozpoczęła kształtowanie pierwsza społeczność żydowska w Sankt-Petersburgu, duży przedsiębiorca Abram Перетц był głównym jej przedstawicielem.

W 19 wieku w żydowskiej społeczności Petersburga wchodziło około 10 tys. wiernych. W całym mieście miała znajduje się kilka małych молелен, ale, aby w pełni zaspokoić potrzeby religijne wiernych, to było za mało. W związku z tym postanowiono rozpocząć budowę synagogi.

Miejsce do budowy szukaliśmy w ciągu dekady. 16 stycznia 1879 r. żydowską społecznością został zakupiony dom i działka Rostowskiego A. na Dużym Warsztacie. Latem tego samego roku został ogłoszony konkurs na projekt budowy synagogi. Projekt wykonał architekt L. I. Bachmann i i. I. Szaposznikow, przy udziale N.L. Benoit i w. W. Стасова.

W maju 1883 r. Aleksander II zatwierdził wstępny projekt przyszłego synagogi. A. A. Kaufman urzędował komitet budowlany, a pracami budowlanymi kierował A. W. Mahlow z pomocnikami S. O. Клейном i B. I. Гиршовичем. Z 1884 r. budowa курировалось H. L. Benoit, a c. C. Polaków był przewodniczącym Komitetu. Głównymi sponsorami prac budowlanych nierdzewnej pierwszy przewodniczący gminy żydowskiej Petersburga, baron Horacy Гинцбург i znany mecenas Polaków. Na ich cześć w głównej sali synagogi zostały rozmieszczone pamiętne miejsca.

W październiku 1886 r. został konsekrowany Mała synagoga, do otwarcia Wielkiej sali w nim Tymczasową synagogi. Budowę Wielkiej synagogi zakończyło się w 1888 r., ale prace wykończeniowe trwały jeszcze około pięciu lat. 8 grudnia 1893 r. odbyło się uroczyste poświęcenie Wielkiej synagogi.

Budynek Ogromny choral synagogue wykonana w wschodnim, raczej w stylu mauretańskim. Centrum jego ozdobiony ryzalitem i portal z powiązanymi kolumn w formie łuku. Budynek została uwieńczona kulisty kopułą. Przedsionek świątyni żydowskiej posiada oryginalny akustyką — szeptem wypowiedziane słowa słychać w odległości około 10m. W centrum samego holu głos wzmacniany kilka razy.

Po otwarciu Ogromny choral synagogue w mieście zamknięto wszystkie kaplic, co doprowadziło do pewnych trudności w sprawowaniu obrzędów, ponieważ nowy budynek nie mogło pomieścić wszystkich potrzebujących. W 1909 r. przed budynkiem synagogi zainstalowano ogrodzenie z granitowych bloków zamiast pogorszył się o drewniany płot.

W 1929 r. na podstawie uchwały Ленсовета gmina wyznaniowa żydowska została zlikwidowana, a w styczniu 1930 r. synagoga została zamknięta. Jednak już w czerwcu 1930 r. po skardze żydów w ВЦИК, synagogi ponownie otwarto.

Przed igrzyskami olimpijskimi 1980 r., które odbywały się w tym i w Leningradzie, Wielka synagoga chóralna weszła w podstawowe zwiedzanie obiektów, dlatego zostały przydzielone środki na jej remont i naprawa.

Ostatnio elewacji synagogi został zwrócony терракотово-czerwony oryginalny kolor. Sala główna żydowskiej świątyni zdobi oryginalny żyrandol, ona odrestaurowana i ponownie pokryta płatkami srebra. Początkowo była gazowej, ale później przebudowano ją w energię elektryczną.

Dla kobiet przeznaczone prywatna galeria, położona na drugim piętrze. Podczas modlitwy mężczyźni i kobiety są oddzielnie, aby wierni nie wymontowanych z obcowania z Bogiem. Nad kobiecej galerii znajduje się męski chór.