Miasto San Marino został wzmocniony i zabezpieczony trzema pasami murów obronnych, wzniesionych w różnym czasie. Pierwszy pas (wokół wzmocnienia Гуаита) obejmował ściany zewnętrzne twierdzy i ciągnął się aż do szczytu skały, gdzie wznosiła się zabytkowy kościół Pieve. W obrębie tego pasa znajdowały się zabytkowe cysterny, tak zwane "rowy", służył do zaopatrzenia w wodę.

Drugi pas był w akcji już na początku XIV wieku, ale został zbudowany na części: najstarsza jego część, pochodząca z XIII wieku, otaczały miasto, w tym i nowoczesny plac Rządowego pałacu (twierdza Честа). Z góry zabaw twierdzy roztacza się wspaniały widok na okolicę aż do wybrzeża Adriatyku.

Wraz z rozwojem i rozszerzeniem miasta, duża część murów została zniszczona. Do końca lat 50-tych XX wieku w starożytnych murach fortyfikacji była więzienie, później władze miasta urządzono tutaj muzeum. W czasie świąt narodowych z bastionów strzelają zabytkowe armaty.

Пятигранная twierdza Montale, zbudowana znacznie później, warto trochę osobno w otoczeniu lasu. Wejście na wieżę jest teraz zamknięty.

Brama San Francesco, zwanej również Bramą del Loco, wybudowany w roku 1361, służyli strażnicy pogranicza. W 1451 roku zostały całkowicie przebudowane, a następnie odnowiony w 1581 roku, kiedy zostały zbudowane zewnętrzne bramy. Pierwotny otwór bramy został podniesiony z budową zębatej wieży z машикулем. Od strony wewnętrznej bramy wybite herby San Marino i rodziny Фельтреска.

Brama della Рупе lub, jak się je nazywa, Bramy degli Омерелли, zostały zbudowane w 1525 roku; późniejsza renowacja została przeprowadzona w 1589 roku. W przestronnej zamkowej wieży w kształcie prostokąta znajdowały się artyleria. Na placu przed bramą wznosi się okrągła wieża mniejszych rozmiarach, w starożytności jako пороховым magazynem, a później przekształcona w wiatrak.