Wieża ciśnień w Rybińsku znajduje się na ulicy Kujbyszewie, za rzeką Czeremchy. Wieża ta była kiedyś architektoniczną dominantą dawnej zabudowy miejskiej. Ale dalsza budowa budynków mieszkalnych wielorodzinnych przy niej trochę obniżyło jej składu wartość wieży. Ale i teraz, po stu latach, ona przyciąga wzrok swoim kolorowe rozwiązaniem, w przeciwieństwie do budynków z czasów sowieckich.

Historia tej wieży, przede wszystkim związane z budową miejskiego wodociągu, która rozpoczęła się w 1899 roku. Z upoważnienia rządu do tych celów duma Рыбинска wydała obligacje na kwotę 400 tys. zł. Już wiosną 1901 roku wodociąg ze wszystkimi technicznymi zabudowaniami, w tym i wieżą Ciśnień, zostało umieszczone w eksploatacji.

Projekt wodociągowych budowli i wieży Ciśnień opracował młody inżynier W. Nielsen (jego książka poświęcona opisu i obliczeń Рыбинского wodociągu, wydana w 1901 roku w drukarni O. K. Фалька, prowadzonym przez jego potomków w Mariupolu). Wiktor Nielsen rozpoczął swoją karierę w prowincjonalnym Rybińsku. Był synem luterańskiego pastora, studiował w Petersburgu w instytucie inżynierów cywilnych. On również zajmował się projektowaniem sieci wodociągowych i budowli w Mariupolu, służąc tam jako inżynier przy miejskiej управе. W 1930 roku Wiktora Nielsen oskarżony o szpiegostwo na rzecz Niemiec.

Wieża ciśnień w Rybińsku ma wysokość 30 metrów. Został zbudowany w 1901 roku przez braci Bromley. Wieża jest składany z ciemno-czerwonej cegły ośmiokątny пятиярусный filar z wieżą widokową, zwieńczona восьмискатным namiotem. Wieża wodna wykonana jest w stylu eklektycznym, typowym dla końca 19 wieku – tu organicznie łączy w sobie elementy architektoniczne gotyckie i romańskie stylów. Każda ściana filary przetwarzane łopatkami, które przechodzą w strzeliste рустованные łuki. Widokowa wieża zwieńczona ażurowym zwieńczeniu i iglicą.

Wieża ciśnień w Rybińsku owiana różnego rodzaju tajemnic. To, że projekt jest własnością Nilsenowi nie budzi wątpliwości, ale szkic wieży brakuje w jego książce. W tym wieża Ciśnień, wzniesiona w Mariupolu według projektu Nielsen, jest bardzo podobna do рыбинскую. Ilustrowany kalendarz 1902 roku, poświęcony miastu, z opisem rozwoju Рыбинска, jego aktualny stan w ogóle nie wymienia autora projektu. Jest w nim mowa tylko o zakontraktowane organizacji, która przeprowadziła budowę. W literaturze краеведению autorem водонапорного budowle nazywane cywilnego inżyniera A. K. Энша. O nim wiadomo, że zajmował się sporządzaniem projektu рыбинской rzeźni.

Istnieje przypuszczenie, że Nilsen po opracowaniu projektu рыбинского wodociągu w 1900 roku został obrażony przez Konstantyna Расторгуевым, miejskim głową, i dlatego, po otrzymaniu oferty od władz Mariupola, bez wahania wyjechał z miasta. Dlatego budowa wodociągu już trwało bez niego.

Obecnie wieża Ciśnień w Зачеремушье, będący zabytkiem architektury przemysłowej, przeszła w ręce prywatne. Budynek został odrestaurowany i obecnie funkcjonuje jako miejsce rozrywki i lokal mieszkalny.