Unikalny kompleks świątynny w miejscowości Великорецкое zdobi Кировскую obszar i jest sanktuarium wszystkim Вятского krawędzi. Historia powstania kościoła prawosławnego na Wielkiej rzece (który później nazwa ośrodka – Великорецкое) rozpoczyna się od momentu cudownego obrazu świętego Mikołaja w postaci "cudowne znaki" w 1383 roku. Великорецкая ikona z czasem staje się świątynią wszystkim krawędzi, a powstające w ziemi świętej świątyni-miasto - miejsce pielgrzymek prawosławnych chrześcijan, rozpoczęciem starożytnej tradycji Великорецкого drogi krzyżowej.

"Великорецкий grad" zachował się do naszych czasów kilka budynków świątynnych: kościół st. nicholas (1822-1839 r. architekt Дудкин), cerkiew Przemienienia pańskiego (1739 r.), Ильинская dzwonnica (1860 r.), cztery kamienne dwupiętrowych domu do szkoły i przypowieść (19 wiek), gostiny dvor i obory (arch. Дудкин). W różnych czasach nad zespół architektoniczny pracowali najlepsi budowniczowie i utalentowani architekci: I. D. Дюсар de Neuville, Горынцевы, A. J. Tymofiejew, A. S. Andreev, i. T. Соловкин i W. M. Дружинин.

Вятскую świątynię zwrócono wiernym w 1990 roku majestatycznymi ruinami z utraconej integralności architektonicznego stylu. W 1999 roku nad świętym źródeł i baptysterium była nowo wybudowana kaplica. Od 2005 roku i do dnia dzisiejszego terytorium kompleksu zajmuje Nikola - Великорецкий klasztor męski, chroniąc, przywracanie i utrzymanie świątyni jego krawędzi. Co roku 6 czerwca ponad 15.000 pielgrzymów gromadzą się na brzegu Wielkiej rzeki do boskiej liturgii odrodzonego drogi krzyżowej.