Już od ponad pięciuset lat skończył starej wsi Маньга, położonej na brzegu rzeki o tej samej nazwie. Znajduje się ona w odległości 12 km od wsi Przędzy. Osiedle Маньга z północno-wschodniej strony opiera się na strome wzniesienie, a z drugiej ograniczają podmokłe ziemi rzeki. Dlatego osada ma kształt pasa. Dwupoziomowe, z rzeźbionymi наличниками, domy stoją wzdłuż ulicy. To typowo północno-карельское wsi. Kapliczka Narodzenia Najświętszej maryi Panny jest widoczny z każdego miejsca na wzgórzu, porośniętym rzadkie sosnami i świerkami. Zbudowana w drugiej połowie 18 wieku. Jej wygląd i rozmiar, każe przypuszczać, że pierwotnie został zbudowany jako kościół.

Niski namiot dzwonnicy stoi na słupach i zakończony niewielką kopułą, 2-gi kopuła znajduje się na dachu kaplicy. Do kaplicy glauka wyraźnie za duże i ta architektoniczna несоразмерность wskazuje na to, że ten budynek jest zbudowany według typu rosyjskich kościołów, ale później został zmieniony miejscową ludnością, w północno-karelii stylu.

Kapliczka w Маньге zyskał uznanie oddzielnie od wioski dzięki znana w swojej epoce książce W. P. Siemionowa-Chan-Szan "Rosja. Pełny opis geograficzny naszej ojczyzny", która została wydana na początku XX wieku. Obraz tej kaplicy występuje w przewodnikach, jako typ północnego карельского budowy.

Dzięki badaniom można ustawić historię budowy tego pomnika architektury. Początkowo kaplica została zbudowana bez dzwonnicy. W pierwszej połowie 19 wieku został poddany gruntownej przebudowie. Ganku została przekształcona w senj. Północne ganek rozebrano i produkowali na zewnątrz okładziny galerii тесом, wtedy też wbudowany drzwi w sieni przy wejściu z południowego portyku. Wydaje się, że w tym samym czasie dobudowano dzwonnica.

Budynek ремонтировалось i w 2 połowie 19 wieku. Zwykły dach został zastąpiony na prosto obcięte tec. Obszyte тесом były również i сенцы wewnątrz i cały budynek na zewnątrz. Ościeży okien na górze i dolne pręty dzwonnicy zostały wykonane w postaci лучковой formy. Cały budynek był malowany, krzyże pokryte żelazną blachą. Typ ikonostasu został zmieniony, jeśli wcześniej ikony po prostu były wstawiane do rynny w тесаных dziennikach – тябловый typ, to po przebudowie zaczęli używać ikonostas z разделительными słupkami – ramowy ордерного typu.

Konstrukcyjnie kaplica ma tradycyjny dla tego budynku widok to większa prostokątna świątynna część, i przylegający do niej zrąb z refektarza i сенями, pokryty wspólną двухскатной dachem z kopułą. Zrąb kaplicy wykonany z najczęściej употребляемому w wioskach typu - "kubek". Dach nad główną, молельной część pokryta czerwonym тесом z zaokrąglonymi końcami. Nad крыльцами i klasztorze dach zrobiony tradycyjnie dla architektury drewnianej Rosyjskiej Północy безгвоздевым metodą z użyciem "kurczaków" - kłącza młodych drzew i strumieni" - specjalnych ograniczników. Ściany wewnątrz отесаны bez zaokrąglenia narożników. Fundament wykonany jest z naturalnego kamienia.

Коньковое kłoda kaplicy i refektarzu urządzono grzebieniem z gwintem z powtarzających się trójkątów. W треугольному krawędzi szczytem dachu umieszczone rzeźbione deski – причелины. Kopuły kaplicy mają луковичную formę i są pokryte лемехом w postaci trójkątnych łusek, okna – арочно-лучковые i ozdobione chinskie wyprofilowanym okap.

Wnętrze kaplicy w większości utracone. W klasztorze zachowały się ustawione wzdłuż ścian ławy, ozdobione nawiasami балясинами i rzeźbione obramowania. Na jednej ścianie pozostała część тябла, z roślinnym wzorem. W pobliżu okien w молельне zachowały się chór, ozdobione pionowymi prętami ogrodzenia.

Wcześniej kaplica posiadała dwoma starymi ikonami "Znaki" i "Mikołaja", które zostały przekazane w 1957 r. w muzeum Rosyjskim. Rozmiar ikon 60 x 70 cm typu wiadomości mogą być napisane w иконописной warsztacie Nowogrodu i prawdopodobnie w XVI wieku zostały przewiezione w ten kraj.

Kaplica obecnie nie działająca, została odrestaurowana w 1970 r., w latach 1987-1988 wykonano poszycie ścian. Długości budynek ma 14, 2 m szerokości 6, 46 m.