Ogromny pałac mienszykowski znajduje się na terenie zespołu pałacowo-parkowego "Oranienbaum" miasta Łomonosowa. Stanowi najstarszy i ten budynek w parku. Ogromny pałac mienszykowski, Dolny ogród, Picture dom, kanał Morski i Dolne domu tworzą jedyny kompleks piotrowskiego czasu, które zachowało się do dnia dzisiejszego składu jedność stylistyczną spójność i ostateczność.

Ораниенбаумский Ogromny pałac mienszykowski, jak i Петергофский, znajduje się na krawędzi naturalnym wzniesieniu. Długość głównej fasady, który jest skierowany do zatoki Fińskiej i Dolnej ogrodzie, wynosi 210 metrów. Główna część pałacu – dwupiętrowa, do niej dołączają parterowe galerii. Są one rozmieszczone po łuku i kończą Kościoła i Japońskim pawilonami. Prostopadle do galerii do halach przylegają dwie oficyny. W ten sposób, pałac w planowaniu reprezentowana przez literę "P". Granicę południowego dziedzińca pałacu tworzą oficyny.

Ogromny pałac mienszykowski jest zabytkiem piotrowskiego baroku. Zbudowano go do najbliższego towarzysza Piotra Wielkiego – Aleksandra Daniłowicza Меншикова. Budowę rozpoczęto w 1711 roku pod kierunkiem architekta Francesco Fontana, w 1713 roku zastąpił go Johann Gottfried Шедель. Ponadto, w pracy nad pałacem uczestniczyli Johann Friedrich Браунштейн, Andreas Шлютер, a także Nicolas Pinot. To właśnie on wymyślił zaokrąglone galerie, łączące pałac i boczne pawilony. Wykończenie pomieszczeń trwała do 1727 roku, aż do opale A. D. Меншикова. Ale do tej pory oryginalne wykończenie nie udało się utrzymać, na przestrzeni XVIII i XIX wieku, wnętrze zmieniało się wielokrotnie.

Jemu było niespotykany luksus wiejskiej rezydencji najbardziej znamienitego księcia. Pod względem skali podczas przewyższała ona Peterhof. Абри de la Мотрэ, francuski podróżnik, opisywał go tak: "Oranienbaum – wspaniały rozrywkowy pałac... Nic nie może z nim iść w porównanie, ani chwały, ani w inny sposób".

Od strony zatoki Fińskiej do bramy Dolnego ogrodu nadawał kanał Morski, jak w Peterhof, kończący się nawiasem portu przystani.

Co do pochodzenia swego rodzaju nazwy Oranienbaum (w tłumaczeniu z języka niemieckiego – "померанцевое drzewo"), to istnieje kilka założeń. Najbardziej znanym, więcej jak na legendę, polega na tym, że na ziemiach przyszłego zamieszkania Меншикова była podzielona jest oranżeria z померанцевыми drzewami. Nad każdym drzewem widniał napis "Oranienbaum". Według innej wersji, nazwa zostało zapożyczone z niemieckiego miasta Oranienbaum. Trzecie założenie sprowadza się do tego, że wybierając nazwę dla swojej zagrody, Aleksander Kuczma starał się zrobić coś dobrego dla Piotra i i użył nieco zmienioną nazwę Oranienburg, które cesarz w 1703 roku dał nowej nieruchomości Меншикова w pobliżu Woroneża. W końcu, według najnowszej wersji, Oranienbaum nazwano tak na cześć angielskiego króla Wilhelma Оранского. Król wzywał głęboki szacunek i sympatię Piotra Wielkiego, graniczące w młodości z kultem.

W 1750 roku pod kierownictwem Bartolomeo Francesco Rastrelli zostały zakończone prace na wykończeniu głównego dziedzińca od strony południowej pałacu. W 1760-x-1770 Antonio Rinaldi zajmuje się przebudową tarasów przed pałacem i tworzeniem systemów kręcone schody, prowadzące na Dolny ogród.

Remontowo-реставрационная działalność nad Dużym Меншиковским pałacem, aktywna faza których rozwijał od początku lat 1990-tych, prowadzona była przez architekta-konserwatora Dmitrija Aleksandrowicza Бутырина.

W 2010 roku renowacja elewacji pałacu zakończyła się, a na początku jesieni 2011 roku w pałacu otwarto muzeum.