Kanał augustowski – zabytek гидротехнического architektury pierwszej połowy XIX wieku. Kanał ma długość 102, 8 kilometra i łączy rzeki Wisłę i Niemen. Od 2008 roku kanał Augustowski położony jest w szczególnie chronionym obszarze UNESCO.

Budowę kanału rozpoczęto w 1824 roku i była kontynuowana przez 15 lat. Imperium rosyjskie planuje stworzyć kolejny wodny szlak handlowy do morza bałtyckiego, z pominięciem granic Prus, bo берлинское rząd wprowadził bardzo wysokie cła tranzytowe.

Projekt kanału wyniósł inżynier-ppłk Ignacy Прандзинский, kierował budową ppłk Jan Paweł Lelewel. Kanał został zbudowany w najnowsze zdobycze nauki i techniki tego czasu i zawierał unikalny system kanałów i śluz. Na szlaku wodnym wzniesiono 19 przepust, zapór, 18 bramek, 21 aparatu i 14 mostów. W tym czasie koszt budowy kanału Augustowskiego kosztowała bardzo solidną kwotę 1, 5 mln srebra.

Na chwilę obecną kanał Augustowski odbywa się w dwóch krajach: Polsce i na Białorusi. W Polsce kanał był dawno odnowiony i jest używany w celach turystycznych. Na terenie polski znajduje się 80 km i 15 bramek. Na Białorusi jest 22, 2 km i 3 bramy: Немново, Домбровка i Валкушак. Do rekonstrukcji kanału przystąpiono dopiero w latach 1990-tych. Teraz kanał używają do rejsów turystycznych i dla aktywnej turystyki wodnej. Woda w kanale jest bardzo czysta, co doprowadziło do rozmnażania cennych gatunków ryb pstrąga i lipienia. Coraz większą popularność zyskuje wędkowanie na kanale i przyległych jeziorach i rzekach.