Moskiewski cyrk Никулина na Kolorowym bulwarze jest jednym z najstarszych w kraju.

Budynek został zbudowany specjalnie dla cyrku, architekta Augusta Webberem. Cyrk Alberta Саламонского został otwarty 20 października 1880 roku. W występie wzięli udział najlepsi gimnastycy, akrobaci, żonglerzy, jeźdźcy, klaunów – gimnastycy, a także sam Albert Саламонский tresowane koni.

W cyrku został wprowadzony niezwykły balet – pantomima "Życie w zimowy wieczór". Artyści jeździli na łyżwach i sankach i byli uczestnikami komicznych gagów. W cyrku były Świąteczne przedstawienia z korowodami wokół choinki i tańcami, z prezentami dla wszystkich dzieci. Саламонский, po raz pierwszy zaczął organizować porannych przedstawień dla dzieci. Specjalnie dla dzieci w 1895 roku został wprowadzony balet – pantomima "Bajki lalki". Odwiedzali występy cyrkowe wszystkie warstwy społeczeństwa. Najbardziej dostępne były bilety na галерку.

Саламонский starał się, aby w cyrku było wesoło, aby ludzie się śmiali. On przyciąga w swoje produkcje wiele klaunów. Na scenie moskiewskiego cyrku występowały znane na całym świecie klaunów: Танти, Вельдман, Bernardo, Кристов, a także klauni, Kozłów, Высокинский, Bim – Bom i inne. Na scenie występowali znani artyści: Williams Труцци, прыгуньи Сосины, жокеи Herbert Cook i Andrzej Соболевский. Dużą uwagę Саламонский dołączone do udziału w programach tresury zwierząt.

Od 1919 roku cyrk stał się Państwowym radzieckiego cyrku. Wiele lat na scenie moskiewskiego cyrku występowali treserzy Anatolij i Władimir Дуровы. Ulubieńcem publiczności wiele lat był iluzjonista Kio. W cyrku pracowali bardzo wielu znanych artystów: B. Вяткин, D. Альперов, O. Popow, J. Nikulin, M. Шуйдин i wiele innych.

W 1946 roku, po zakończeniu wojny, Jurij Nikulin trafił do szkoły w moskiewskim cyrku. Zajmował się w studio błazeństwa. Po ukończeniu dwóch lat asystował słynnego klaun Ołówkiem. W kolejnych latach występował na arenie jak klaun ze swoim stałym partnerem - klaunem Michałem Шуйдиным i z żoną Tatianą. Od 1982 roku do 1997 roku był dyrektorem generalnym i dyrektorem artystycznym Moskiewskiego cyrku na Kolorowym bulwarze. Od grudnia 1996 roku cyrk nosi nazwę "Moskiewski cyrk Никулина na Kolorowym bulwarze".

We wrześniu 2000 roku w budynku cyrku na Kolorowym bulwar, pomnik Jurija Никулину. Autorem pomnika jest rzeźbiarz Рукавишников.

Od 1985 do 1989 roku budynek cyrku przebudowany. Prace prowadziła fińska firma "Polar". Pieniądze na odbudowę Jurijowi Никулину pomógł uzyskać Nikołaj Ryżkow. Budynek i arena "Moskiewskiego cyrku Никулина na Kolorowym bulwarze" posiadają najnowocześniejszy sprzęt.

W dzisiejszych czasach sprawa Jurija Никулина kontynuuje jego syn – Jan Jurjewicz Nikulin. W 1997 roku jednogłośnie został wybrany dyrektorem cyrku, po śmierci J. Никулина. Maxim Nikulin przyszedł pracować w cyrku na Kolorowym na zaproszenie ojca. Od 1993 roku pracował w cyrku dyrektorem generalnym. W jego prowadzeniu była cała praca biurowa organizacji. Ponadto, jest on nadzorował wszystkie relacje z polskimi i zagranicznymi partnerami cyrku. Pod jego kierownictwem w cyrku zrealizowano wiele programów, w tym: "Cyrk" (2008), "Moc" (2009), "Czas" Pajac " (2010), "Dziękuję, cyrk" (2011).