Klasztor Хынку jest jednym z najstarszych żeńskich klasztorów w południowej Mołdawii, znajduje się 70 km od Kiszyniowa. Został zbudowany w 1678 roku i przez kilka wieków był jednym z najbogatszych klasztorów Besarabii.

Istnieje piękna legenda o założeniu klasztoru, zgodnie z którym lej bojar Михалча Хынку ukrywał się w tym miejscu wraz ze swoją córką Прасковьей podczas jednego z tataro-mongolskich najazdów. Po cudownego wybawienia od śmierci Михалча Хынку obiecał swojej córce, że wybuduje w tym miejscu świątyni i obietnicy dotrzymał.

Drewniana świątynia i zakonne komórki często cierpieli i опустошались podczas tatarskich najazdów, więc od czasu do czasu klasztor został całkowicie opuszczony. W 1771 roku klasztor został odbudowany, a w 1784 roku, pod przewodnictwem opata klasztoru opata Varlaama zbudowali nowe komórki dla mnichów, odbudowano drewniany kościół i kościół Wniebowzięcia Najświętszej maryi Panny.

W 1836 r. klasztor został oficjalnie przekształcony w klasztor, w tym samym czasie zamiast drewnianego kościoła świętej zakonnicę Paraskewii wzniesiono kamienny letnią z dzwonnicą, a później – zimową Успенскую z 28 kamienne kolumny zdobiące fasadę świątyni. W tym czasie na terenie klasztoru funkcjonowały spichlerz, gorzelnia, плотницкая warsztat, kuźnia, została otwarta szkoła-internat dla dzieci-sierot. W Хынковском klasztorze zostały zebrane w jedną z najbardziej bogatych i rozległych bibliotek tego czasu.

W 1949 roku nastały ciężkie czasy dla klasztoru – go oficjalnie zamykają, a później przekazują do potrzeb płucnej sanatorium "Кодрий". Budynek letniej kościoła zamienia się w klub dla młodzieży, a zimą – w skład, zrabowane kosztowności, zniszczone groby księży.

Tylko w 1992 roku, po powrocie z klasztoru wiernych rozpoczęły się prace w zakresie odbudowy świątyni, i z czasem staje się jednym z najbardziej odwiedzanych przez pielgrzymów i turystów kompleksów kraju.