Narodowe muzeum historyczne Republiki Białoruś ma długą zawiłą historię. Rok założenia muzeum uważa 1957 roku, tak jak w czasie wojny prawie wszystkie muzealne fundusze zostały splądrowane. Muzeum mieści się w budynku, wybudowanym w latach 1903-1905 dla oddziału Państwowego Banku Rosji.

Po raz pierwszy próba stworzenia narodowe muzeum historyczne w Mińsku podjęto jeszcze w 1908 roku. Przy wsparciu Kościoła Prawosławnego został stworzony muzeum Mińsk cerkiewno-archeologicznego komitetu. W 1912 roku Mińska duma miejska ufundowała, a Mińskie towarzystwo miłośników historii, etnografii i archeologii tworzył Miński muzeum miejskie, zawierający pięć działów: archeologicznego, естественнонаучный, historyczny, artystyczno-przemysłowe, etnograficzne.

Po rewolucji bolszewickiej w 1920 roku muzeum została zmieniona w Miński regionalne muzeum i połączone z funduszami Mińsk cerkiewno-archeologicznego muzeum, эвакуированными w latach Pierwszej wojny Światowej w Gdynia. W 1923 roku muzeum został przekształcony w Białoruski państwowy muzeum, w którym również powstała biblioteka.

Niestety, po Ii wojnie światowej pracę pozyskiwania funduszy musiał zaczynać jeszcze raz. W 1957 roku muzeum otrzymało nazwę Białoruski państwowy historyczno-krajoznawcze muzeum, w 1992 roku - Narodowe muzeum historii i kultury Białorusi, w 2009 roku muzeum otrzymało ostateczną nazwę Narodowe muzeum historyczne Republiki Białoruś.

Na dzień dzisiejszy jest to największe muzeum na Białorusi i jeden z najczęściej odwiedzanych muzeów Mińska. Ma trzy budynki i dysponuje funduszami ponad 370 sztuk bagażu, przedstawionych w 40 sekcjach. Eksponaty muzeum obejmują ogromny przedział czasowy: od pierwotnych zachowały się buduje i pierwszych osad ludzi do naszych dni.

Tutaj przechowywane są rzadkie skarby monet, krajowe, codzienne i ceremonialne stroje i sukienki, przedmioty codziennego użytku, religijne, kultowe przedmioty, kolekcje broni wszystkich czasów, wyroby twórców ludowych, duża ekspozycja biżuterii i wiele innych ciekawych rzeczy.