Muzeum japońskich rycin ukiyo-e został utworzony w 1982 roku, w jego podstawę stanowiły ogromny zbiór ксилографий, należąca do rodziny Sakai. Jej zaczął zbierać Йошитака Sakai, kupiec i filantrop, który żył w XIX wieku, a kontynuowali jego dzieło syn i wnuk. Dzisiaj muzeum jest prywatną instytucją.

Główny budynek muzeum zaprojektował Шинохара Kazuo, w 1995 roku została ona rozszerzona przez architekta Rozdzielacza Кунихари.

Kolekcja zawiera ryciny, parawany i stare książki, na podstawie zeznan specjalistów, jest najlepsza na świecie. Eksponaty kolekcji członkowie rodziny Sakai zbierali w Europie, Ameryce Północnej i Południowej, w Chinach i na Bliskim Wschodzie. Muzeum liczy około 100 tysięcy eksponatów, w tym prace znanych mistrzów ukiyo-e, w tym Кацусики hokusai firmy i Утагавы Hiroshige. Hokusai pracował pod wieloma nickami i ich ilości (około trzydziestu) przewyższał innych grafików i ксилографов. Утагава Hiroshige był znany pod pseudonimem Ando Hiroshige jako autor pięknych krajobrazów, subtelnie oddających stan przyrody. Jego ręce należą do około pięć i pół tysiąca rycin.

Ukiyo-e jest kierunkiem w japońskich sztukach plastycznych, który stał się popularny w drugiej połowie XVII wieku. Słowo "ukiyo-e" można przetłumaczyć jako "obrazy zmieniającego się świata". Poszczególne gatunki ukiyo-e przedstawiają znanych aktorów teatru kabuki, piękno, samurajów, krajobrazy, także nie jest to gatunek erotycznej ryciny i gatunek, zwany "kwiaty i ptaki".

Nad stworzeniem ukiyo-e pracowały trzy osoby – malarz, rzeźbiarz i grafik. Artysta malował szkic, a grawer bezpośrednio na papierze wycięty rysunek na tablicy z drewna gruszy, wiśni lub bukszpanu. Liczba takich drewnianych form mogło dochodzić do kilkudziesięciu, a każda forma odpowiadała jednego tonu lub koloru. Następnie drukarz z tych form robił odbitki na mokro papier ryżowy.