Чистернони di Livorno – trzy ogromne budowle w stylu klasycystycznym, zbudowany między 1829-m i 1848-m lat jako część водоочистительного kompleksu i zbiorników akweduktu Леопольдино. Czwarty "чистерноне", który miał pojawić się w okolicy Кастеллачча, nigdy nie został zbudowany.

W tłumaczeniu z języka włoskiego "чистерноне" oznacza "pełna cysterna". Zaopatrują miasto, a dziś jest dużym śródziemnomorskim portem, słodką wodą. Oprócz tego, zbudowane według projektu architekta Pasquale Поччанти, cysterny są wzorem estetycznego podejścia do projektowania użytkowych budowli.

Akwedukt Леопольдино, znany również jako akwedukt di Колоньоле, i neoklasycznych cysterny Livorno były częścią projektu nie tylko dla zaopatrzenia miasta w wodę, ale i na jej czyszczenia. Głównym elementem projektu był akwedukt o długości około 18 km, który zawiódł wodę z Колоньоле. Ten inżynierii dzieło zostało umieszczone w życie w 1816 roku, na długo przed ostatecznym zakończeniu budowy. Aż do 1912 roku akwedukt był jedynym miejskim dostawcą wody.

Budowa akweduktu zaczęło się w 1793 roku, na zlecenie księcia Фердинада III i według projektu architekta Giuseppe Сальветти. W 1799 roku pracy przerwane z powodu śmierci Сальветти z powodu różnic politycznych, powstałych w Toskanii w latach wojen napoleońskich. Tylko w 1806 roku królowa Maria Luisa kazała kontynuować budowę akweduktu – prace trwały aż do 1824 roku. W przyszłości budowę akweduktu jeszcze nie raz modyfikacji.

La Gran Консерва, znana również jako Il Чистерноне, to największa i najbardziej znana zadaszony cysterna Livorno. Został zbudowany w 1829-42-m roku według projektu Pasquale Поччанти. W 1833 roku, aby uwiecznić ślub rządzącej toskańskiego księcia Leopoldo II i Marii Antoniny, został przedwcześnie zakończony fasada Grand Konserwy, choć cała budowla pozostawała w stanie spoczynku aż do 1842 roku. Dziś jest to budowla ma surrealistyczny wygląd, dzięki swojej kopuły, wzorem dla którego był rzymski Panteon.

Ponad mała cysterna, Чистернино di Pian di Rota, został zbudowany w 1845 roku. Ona również wykonana jest w stylu neoklasycznym, ale przy tym przypomina палладианские wille Veneto. Symetryczna fasada zwieńczona ogromnym portykiem w formie простиля, a w środku znajduje się ogromny prostokątny zbiornik.

Wreszcie, Чистернино di città został zbudowany w 1848 roku. On wyróżnia się dużą loggią z ионическими kolumnami i wąskimi oknami. Ten budynek nigdy nie był używany do przechowywania wody, a od 1945 roku, w nim mieści się miejski ośrodek kultury.