Położony w samym sercu Larnaki majestatyczny kamienny kościół świętego Łazarza jest jednym z najstarszych i najbardziej szanowanych architektonicznych i religijnych zabytków z okresu bizantyjskiego. Został zbudowany w IX wieku na polecenie cesarza Leona VI na miejscu pochówku świętego Łazarza, który był świadkiem Jezusa Chrystusa i uczestnikiem wydarzeń ewangelicznych. Po jego zmartwychwstania osiadł w mieście Китион, na miejscu którego znajduje się obecnie w Larnace, i stał się jego pierwszym arcybiskupem. To właśnie tam podczas wykopalisk odkryto grób Łazarza, na której widniał napis "cztery wskrzesił Łazarza, przyjaciel Chrystusa". Uważa się, że to znalezisko i dała nazwę nowemu miastu, ponieważ pochodzi ono od słowa "ларнакс", co w tłumaczeniu znaczy "sarkofag" lub "grób". Teraz ten sarkofag można zobaczyć w świątyni – jest on ustawiony pod ołtarzem. Ale samych szczątków świętego tam dawno nie ma – zostały one wywiezione do Konstantynopola.

Wcześniej w pobliżu kościoła znajdował się klasztor. Później, w jednym z jego pomieszczeń, który znajduje się w zachodnim skrzydle dawnego kompleksu klasztornego, został stworzony przez małe religijno-muzeum archeologiczne, gdzie można zobaczyć prawdziwe arcydzieła, które są unikalnymi okazami sztuki epoki bizantyjskiej. W zasadzie to ikony, w tym i rzeźbione z drewna, przedmioty używane podczas wykonywania obrzędów religijnych, stare zwoje i rękopisy, drewniana rzeźba, kilka starożytnych egzemplarzy Biblii. Szczególną uwagę należy zwrócić na dostępnych w kolekcji muzeum ikon Łazarza – tam jest kilka naprawdę cennych egzemplarzy. Tak, na jednej z nich, która mocno ucierpiała od pożaru, cudem zachował się obraz tego świętego – w jednej ręce trzyma Ewangelię, a druga zbudowana jest do błogosławieństwa.