Miasto Kanazawa dorastał wokół zamku, носившего taką samą nazwę. Zamek Kanazawa został zbudowany pod koniec XVI wieku, a pod jego murami powstał kwartał Нагамати, w którym osiedlali się samuraje ze swoimi rodzinami. W wyglądzie samurajskiej rezydencji, jej projektowania różnych części i materiałów, a nawet w wysokości cegły mułowej ścian w domu można było ocenić, jak zamożnymi byli jego panami.

Obecnie zamek Kanazawa stanowi rekonstrukcję, wykonaną po pożarze w 1881 roku. Podczas Meiji wielu samurajów zbankrutowali, jednak w kwartale Нагамати udało się zachować atmosferę samurajskiej Japonii. Tutaj takie same, jak i w czasie, kręte wąskie uliczki, wybrukowane kamieniem, kanały z wodą, gliniane mury i domy букэясики pod dachówką, z których niektóre przekształcone w muzea, gdzie we wszystkich szczegółach przedstawiony rdz samurajskiej rodziny. Taki muzeum, w szczególności, stał dom bogatego pana Nomura, wokół którego znajduje się piękny ogród. O wysokim nadmiarze tutaj świadczą sufity z cyprysu, szklane, przesuwne drzwi w domu, a także mosty i latarnie w ogrodzie.

Przy budowie domów w Нагамати często wykorzystywano drewno lite, z niej robili skrzydła dużych bram wjazdowych, belki sufitowe.
Глинобитные ściany od czasu do czasu wzmacniają i regenerują, aby zachować historyczny charakter dzielnicy. Aby chronić je przed deszczem i śniegiem, ściany zamykają słomianymi matami zimą i wiosną.

Kanał wodny Оношо jest jednym z najstarszych w Kanazawa i był używany do dostarczania ładunków na zamek. Inny kanał – Tatsumi – odżywia wodą ogród Кенрокуэн, dostarczając jej z rzeki Саигава. Te dwa kanały odegrały dużą rolę w życiu miasta i dzielnicy. Po pierwsze, dzięki nim miasto wygląda ten kolor na zielony i kwitnący. Po drugie, obecność dużej ilości wody zapobiegał wiele pożary, od których w Japonii często cierpieli zamki, świątynie i inne zabytki.

Oprócz tego, Нагамати jest centrum jedwabiu юдзэн, który jest używany do produkcji oficjalnych kimono. Przy jego produkcji proces barwienia zawiera 18 etapów.