Katolicki kościół świętego Piotra w Галликанту zbudowany w wspomnienie o grzechu człowieka i cierpieniu Boga. Miejsca na wschodnim zboczu góry Syjon, gdzie stoi, dali nazwa pochodząca od łacińskiego galli cantum ("pianie koguta"). Tradycja uważa, że tu znajdował się pałac arcykapłana Kajfasza, w podziemiach którego Jezus Chrystus spędził noc przed egzekucją. Tutaj apostoł Piotr trzy razy zaparł się Chrystusa, aż kogut zapiał.

O tym mówią wszystkie cztery Ewangelie. Podczas Ostatniej Wieczerzy Piotr przysiągł Chrystusa, że jest gotów się z Nim i do więzienia, i na śmierć (płaskorzeźba na drzwiach kościoła pokazuje Jezusa i Piotra w tym momencie). Nagle okazało się, że słowa mogą stać się rzeczywistością: Chrystus schwytany, apostołowie uciekli. Piotra przerażające. Tak, przyszedł w ślad za aresztowanym przez Jezusa do pałacu Kajfasza, ale tylko cichutko usiadł przy ognisku, затесавшись wśród ludu. I nagle – straszna groźba, jego tożsamość: "Jedna służąca, widząc go siedzącego przy ogniu i patrzyła na niego, rzekła: i ten był z Nim. Ale on zaprzeczył, mówiąc: niewiasto, nie znam Go" (Łk 22:56-57).

Dokładnie tak – Non novi programem illum ("nie znam Go" po łacinie) – nazywa się grupa rzeźb na dziedzińcu kościelnym. Scena wyrzeczenia się przedstawia z zadziwiającą szybkością: kobieta-służąca, sam Piotr, udaje szczęśliwą разводящий rękami, z tyłu wisi rzymski żołnierz, a na kolumnie kogut pieje.

Ten kogut tu wszędzie. Z daleka widać jego pozłacana figurka na czarnym krzyżu kościoła kopuły. On jest na bramie, na drzwiach, na zdjęciu wewnątrz kościoła: Jezus w kajdany patrzy na Piotra (odcinek opisany Łukasza), a z tyłu kogut.

Kościół świętego Piotra i przypomina o cierpieniach Jezusa. Ona sama, zbudowana w 1931 roku i bardzo młoda w jerozolimskiej standardy, stoi na kamieniach bizantyjskiego kościoła z V wieku. Pod ziemią pozostały nie tylko ściany, ale i jaskinie czasów Drugiej Świątyni. Takie miejsca, często służyli cysternami, były normą dla wielu domów rzymskich. Ale piwnice pałacu Kajfasza może być używany jako więzienie. "Przechowalnia", w której, być może, umieścili Jezusa, – właściwie ciemnicy, gdzie więźnia spuszczali na dół.

Na miejscu, gdzie stoi kościół, w XIX wieku prowadzili wykopaliska: widoczne są pozostałości domów, kąpieliska, wodociągu. Wykopaliska odkryli i szeroką kamienną drogę, która schodziła w dolinę Kidron. Podobno droga łączącą górne miasto z dolnym w czasach Pierwszej Świątyni. Wiele osób zakłada, że za nią po Ostatniej Wieczerzy Jezus szedł w Getsemani. Za nią samego Jezusa prowadzili z powrotem – do kapłana Kajfasza. Tymi samymi schodami, niepostrzeżenie, szedł za Nauczycielem Piotr naprzeciw swojego grzechu.

Jednak, zdając sobie sprawę, co zrobiłeś, Piotr natychmiast, szczerze i w pełni żałował – "I wyszedłszy na zewnątrz, gorzko zapłakał" (Mt 26:75). Jezus nie tylko przebaczył, ale po zmartwychwstaniu potwierdził ważną funkcję apostoła: "paś Moje owce" (J 21:16). Która popełnia straszny grzech, ale skruszony Piotr był pierwszym biskupem Rzymu, a tym samym kamieniem, na którym stoi Kościół, "a bramy piekielne nie przemogą go" (Mt 16:18).