W wieczerniku podczas Ostatniej Wieczerzy, lub Сенакль (pochodzi od łacińskiego cena – kolacja, posiłek") tradycja umieszcza się w budynku na górze Syjon, gdzie znajduje się grób króla Dawida. Grób – na pierwszym piętrze, izba – na drugim.

Ewangelia Marka opowiada: w przeddzień święta Paschy, Jezus wysłał dwóch spośród swoich uczniów" (apostoł Łukasz wskazuje – to byli Piotr i Jan) do Jerozolimy: "...idźcie do miasta... powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel mówi: sala, w której mógłbym spożyć paschę z moimi uczniami? I on wam ukaże salę wielką, устланную, gotową: tam przygotować nam" (Mk 14:13-15).

W tym wieczerniku Jezus po raz ostatni w życiu podzielił się z apostołami posiłek. Tam ustanowił sakrament Eucharystii – jedzenia Jego ciała i krwi pod postaciami chleba i wina. Tam Chrystus, jako sługa, obmył nogi swoim uczniom – Piotr próbował zrezygnować z tego zaszczytu, ale Jezus nalegał. Tam Zbawiciel dał apostołom nowe przykazanie wszechogarniającej miłości: "miłujcie się wzajemnie, jak Ja was umiłowałem" (J 15:12). W przeddzień Swojej opieki ustanowił sakrament kapłaństwa: "Jak Ty mnie posłałeś na świat, tak i Ja ich na świat posłałem" (J, 17:16-17). Wszystko, co wydarzyło się podczas tego obiadu, jest niezwykle ważne dla chrześcijan.

Patrząc na salę, turysta uzna, że to mało jak na pokój w domu I wieku. Zgadza się: uroczyste pomieszczenie z wysokim sklepieniem odnosi się do epoki krzyżowców, było ono częścią kościoła z XII wieku. Marmurowe kolumny podtrzymują kopułę nad schodami, na капителях przedstawia pelikan (w chrześcijańskiej sztuce – symbol miłosierdzia i poświęcenia). Kolorowy witraż i nisza-mihrab w ogóle należą do islamskiej epoki.

Jednak krzyżacy wybrali to miejsce dla swego kościoła bynajmniej nie przypadkowo. Badania pokazują, że po zniszczeniu Jerozolimy przez żołnierzy Tytusa w 70 roku w całości zostało tylko kilka budynków na górze Syjon, w tym, podobno, i to, gdzie odbyła się Ostatnia Wieczerza. Legenda głosi, że właśnie tutaj apostołowie chcieli już po śmierci Zbawiciela, tu w dniu Pięćdziesiątnicy na nich zstąpił Duch Święty w postaci dzieli się języków ognia. Uważa się, że w tym domu i pojawiła się pierwsza w świecie chrześcijańskim kościele. W IV wieku na jej miejscu wzniesiono bazylikę Świętego Syjonu, który czczony jest "matką wszystkich kościołów". W XII wieku spalono ją persowie – krzyżowcy, którzy przejęli Jerozolimy, znaleźli tylko ruiny.

Doskonale zdając sobie sprawę z wartości tych świętych kamieni, krzyżacy wznieśli na nich kościół, включившую się Сенакль. Saladyn, отвоевав Ziemię Świętą, nie stał się zniszczyć lub zamieniać bazylikę na górze Syjon w meczet – oddał ją pod opiekę syryjskich chrześcijan. Bez względu na liczne przebudowy, dotarła do naszych czasów w niemal nienaruszonym stanie.

Oczywiście, autentyczny wygląd ewangelicznej sali nieznany. Odtworzyć go siłą wyobraźni próbowali na przestrzeni wieków wielcy mistrzowie, od Leonarda da Vinci do Salvadora Dali. Ale punkt, w którym znajduje się teraz Сенакль, – wydaje się, że ta sama. Echo ostatniego kazania Zbawiciela brzmi pod sklepieniem Сионской sali.