Usytuowany w północno-wschodniej części Indii, w stanie Bihar, w dzielnicy Gaja, świątynia Махабодхи jest jednym z najbardziej czczonych buddyjskich miejsc religijnych, związanych z imieniem Buddy. Uważa się, że właśnie tutaj osiągnął Oświecenie.

Według informacji historyków, około 250 roku p. n. e., później 200 lat po powstaniu buddyzmu, cesarz Ashoka Маурия był w tym miejscu i postanowił założyć tu klasztor i kościół. Właśnie władca Ashoka i jest uważany za założyciela Махабодхи. Ale sama świątynia w takiej postaci, w jakiej on zachował się do naszych czasów, został zbudowany gdzieś w V-VI wieku.

Świątynia Махабодхи słusznie uważany za jeden z najstarszych murowanych budynków wschodnich Indiach, które zachowały się do naszych czasów. Środkowa wieża świątyni wznosi się na 55 metrów, jest ozdobione geometrycznymi wzorami i rzeźbionymi panelami. Wieża otoczona czterema wieżami znacznie mniejsze rozmiary. Ze wszystkich stron jest otoczony oryginalnymi kamiennymi poręczami o wysokości ponad dwóch metrów. W starszej części do nich, wykonane z piaskowca, wycięte zdjęcia купающейся ze słoniami hinduskiej Bogini zdrowia Lakszmi i Boga słońca Сурьи, разъезжающего na rydwanie ciągniętym przez czwórką koni. Nowa część balustrady ozdobione rzeźbionymi postaciami kwiatów lotosu i orłów.
Kościół został przebudowany w końcu XIX wieku, jeszcze pod brytyjskim nadzorem, z inicjatywy sir Alexander Каннингема.

W pobliżu sanktuarium, zachodniej ściany, rośnie święte dla buddystów drzewo Bo, lub, jak to nazywa, ficus święta (religijne), pod którym, jak się uważa, medytował Budda.

Świątynia Махабодхи znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.