Dawny dworek Станиславово – wiejska rezydencja ostatniego króla Rzeczypospolitej Stanisława Augusta Poniatowskiego. Ten majestatyczny pałac zbudował w latach 1760-1770 w stylu baroku włoskiego architekta Giuseppe Sacco – popularny nadworny architekt króla Poniatowskiego.

Na полукруглом эркере głównego prostokątnego budynku dworu zdobi prywatne monogram króla Stanisława Augusta trzy litery S. A. R. — skrót od Stanislaus Augustus Rex (Stanisław August, król). Do naszych dni zachowały się dwie oficyny, zbudowane z obu boków głównego budynku: prawy i lewy.

Częściowo zachował się także regularny park z promieniowo-belka układu. W drugiej połowie XIX wieku park został перепланирован w krajobraz. W nim betonowa kręte ścieżki zamiast prostych alejek.

Po przystąpieniu Rzeczypospolitej do imperium Rosyjskiego, Katarzyna II podarowała Станиславово generała Рубану, a ten sprzedawał go księciu Францишеку ksawerego, już za Друцкому-Любецкому.

W 1953 roku stara rezydencja ostatniego króla polski została przekazana Grodzieńskiemu сельхозинституту. To wyjaśnia fakt, że w zabytkowych alejach imponująco siedzi w fotelu z marzycielski wyraz twarzy kamienny Тимирязев.

W latach 1982-1983 ten niegdyś wiejski powiat Grodno znalazł się w centrum nowoczesnych budynków. W tych latach władze miejskie mało przejmowała się zabytki architektury. Dziękuję i na tym, że wspierali budynek regularnych zabiegów naprawami.

Obecnie w pałacu idą na szeroką skalę prac remontowo-prace konserwatorskie. Władze obiecują naprawić i samą rezydencję ostatniego króla polskiego, główny oraz oficyny, i ogrodniczo-parkowy.