Dolne kąpiele mineralne - jeden z głównych zabytków architektonicznych miasta Ессентуки. Zajmuje dość duży obszar, znajduje się w Dolnym parku, w cieniu wiekowych drzew, naprzeciwko galerii mineralnego źródła nr 17. Budynek kąpieli został wzniesiony w 1902 r. Autorem tego projektu wystąpił petersburski architekt i. I. Motocykli.

W 1938 r. budynek całkowicie przebudowany: dodano drugie piętro dobudowano lewe skrzydło, a główne wejście korzystają z potężnym portykiem, który jest obsługiwany przez monumentalnymi kolumnami. Bardzo mocno instytucja zginęło w czasie okupacji niemieckiej, ale już w 1949 r. został odbudowany. W tym czasie wznowił swoje działanie i największy w Europie ингаляторий.

Szpital został wyposażony zgodnie ze wszystkimi wymogami czasu. W Dolnych kąpieli mineralnych działało 44 gabinetów kabiny, w każdej z nich było po dwie szatnie. Lecznicze szkoła została wyposażona w duże wygodne lobby dla oczekujących i specjalnymi pomieszczeniami do odpoczynku.

W Dolnych wannach отпускались "solno-baterie alkaliczne" i углекисло-kąpiele siarkowodorowe. Poza tym, tu odbywały się specjalne zabiegi ginekologiczne. Przy Dolnych wannach działało гидротерапевтическое oddział, posiadająca dwa oddziały – kobiecy i męski.

Od 1939 r. w Ессентуках istnieje centralny ингаляторий. Do tego były tylko małe poszczególne ингалятории, które zaczęły obowiązywać w 1926 r. przy niektórych sanatoriach. Ингаляторий zajmował drugie piętro Dolnych kąpieli. W budynku zostały wyposażone sale do alkalicznych i olejowych inhalacje, wspólnej drogi oddechowe, poczekalnie, gabinety lekarskie i laboratoryjne.

W swoim przejściowym zdolności Ессентукский centralny ингаляторий uznawany za jeden z najlepszych i najpotężniejszych w WNP. Na dzień dzisiejszy, niestety, Dolne kąpiele mineralne praktycznie nie funkcjonują w rodzaju braku finansowania ze strony państwa.