W Murmańsku obok budynku muzeum krajoznawczego stoi pomnik jednego z pierwszych Floty lodołamaczy, служившему w jego ramach w ciągu 64 lat. "Jermak", nazwany tak na cześć rosyjskiego badacze Syberii, był pierwszym ледоколом arktycznego klasy. Jest on zobowiązany swoim dziełem rosyjskiego флотоводцу i океанографу admirała stepana osipowicza Makarowa. On jako pierwszy wysunął pomysł o budowie tego lodołamacza, który by był w stanie pokonać arktyczna pokrywa lodowa.

W 1897 roku przez rząd zostały przydzielone środki na budowę nowego statku próbki. Makarow, na czele specjalnej komisji, kierował opracowaniem warunków technicznych do budowy statku. W skład komisji weszli znani naukowcy i inżynierowie. W 1897 roku została podjęta decyzja o tym, że budynek statku będzie zajmować angielska przemysł stoczniowy firma Armstrong, Витворд i°". Na miesiąc przed zakończeniem okresu, прописанного w umowie, "Jermak" był gotowy do przeprowadzenia prób, i po upewnieniu się, że został przekazany do eksploatacji. Na brzegu lodołamacz spotykali mieszkańcy, nagromadzone tłum przy nabrzeżu. Grał wojskowa orkiestra. W sądzie wydarzenia zorganizowano uroczyste przyjęcie na wysokim poziomie.

Na jakiś czas to był wyjątkowy statek, rozerwanie lód aż do dwóch metrów. W tym standardy, był gigantycznych rozmiarów. Jego długość dochodzi do około 96 metrów, szerokość – ponad 20 metrów, wyporność wynosiła 7875 ton. W 1899 roku "Jermak" wyruszył w swoje pierwsze nurkowanie pod kierunkiem Makarowa. Na początku lodołamacz chodził pod handlowym flagą, ponieważ na razie nie wchodził w skład marynarki wojennej.

"Jermak" mógł dopłynąć na lód do 81° 26' szerokości geograficznej północnej. On zaokrąglony Svalbard, Nową Ziemię i Ziemię Franciszka Józefa. Był to swego rodzaju rekord. Dalej lodołamacz przez trzydzieści lat służył na morzu Bałtyckim. Z jego pomocą zostało opanowane Północna droga morska, karawany statków z powodzeniem odbywały się w wodach mórz północnych. Lodołamacz posuwał się coraz dalej na północ i pobił jeszcze jeden rekord, zdobywając szerokość północną 83° 05'. Uczestniczył w ratowaniu wielu statków i wypraw. W składzie MARYNARKI wojennej uczestniczył w wielu operacjach wojskowych w czasie wojny rosyjsko-japońskiej, i wojny Światowej i wojny wojny. W 1949 roku za 50 lat pokojowych i służby wojskowej "Jermak" otrzymał nagrodę – order Lenina.

W ciągu długich lat pracy na Północy "Jermak" nędzy. Na początku lat sześćdziesiątych został uznany za niezdatny do służby, i padło pytanie o dalszych losach weterana żywiołu lodu. Mieszkańcy Murmańska ратовали za to, aby "Jermak" stał się muzeum historii podboju Arktyki. Młodzież miasta zainicjowała akcję zbierania złomu, którego waga wymienił bym waga samego statku, które kwalifikują się do likwidacji. Jednak, mimo prób zapisać do historii pierwszy arktyczny lodołamacz, nie udało się go uratować. W 1963 roku został spisany i wysłany na złom. Na jego miejsce w 1974 roku przybył inny lodołamacz o tej samej nazwie.

Jednak pamięć o pierwszym arktycznym lodołamaczu "Jermak" został uwieczniony dla potomności. 3 stycznia 1965 roku przy ścianie budynku obwodowego krajoznawczego muzeum miasta Murmansk został ustawiony pomnik pamięci o legendarnym lodołamaczu "Jermak". Pomnik przedstawia zespół z monumentalne mozaiki płótna i kotwice lodołamacza "Jermak" u podnóża na postumencie. Projekt mozaiki ścienne stworzył architekt N.P. Быстряков. Pracę według jego projektu wykonano мозаист Z.A. Kalisz i artysta, i.D. Дьяченко w warsztatach Akademii sztuk pięknych ZSRR w Leningradzie. Następnie specjaliści w Murmańsku zamontowano płótno i zainstalować go na ścianie muzeum. Мозайка została złożona z kawałków смальты. Na mural przedstawia lodołamacz "Jermak", прокладывающий drogę w arktycznych lodowych przestrzeni. Na dole na granitowym postumencie zainstalowana трехтонный kotwica z prawie пятиметровой łańcuchem, który naprawdę został usunięty z tego statku, a także pamiątkowa tablica z brązu.

Aż do 1997 roku pomnik umocnione przez państwo. Po rozpadzie ZSRR nowa władza wykluczyła go z listy obiektów chronionych.