Wyspa Рангитото - najmłodszy wulkaniczna wyspa Nowej Zelandii, położony jest w zatoce Хаураки, wchodzi w skład największego miasta nowej zelandii army Auckland.

Wyspa ogłoszony rezerwatem, wiele lokalnych roślin wpisany do Czerwonej Księgi. Powierzchnia Рангитото wynosi około 23 kilometrów kwadratowych, ma kształt prawie właściwego okręgu, którego średnica 5, 5 km. Рангитото pochodzenie wulkaniczne wyspy. Wysokość wygasłego wulkanu, z siedzibą w samym centrum wyspy, osiąga 260 metrów. Duże terenie Рангитото pokryte warstwą lawy w kolorze czarnym.

Wyspa pozbawione rzek, rośliny pobierają wilgoć z deszczu i wód podziemnych. Mimo to, Рангитото pokryta gęstą roślinnością. Rośnie tu ponad 200 gatunków drzew, kilka gatunków storczyków i ponad czterdzieści gatunków paproci. I to właśnie tutaj znajduje się jeden z największych na świecie lasów drzewa похутукава (Метросидерос filcu) - wiecznie zielona roślina z wielką koroną w postaci kuli. W końcu grudnia похутукава zaczyna kwitnąć żywych kolorach głównie czerwonym i burgunda odcieni, co sprawia, że wyspy niezwykle piękny widok.

Bogata i różnorodna roślinność wyspy stanowi szczególną wartość, więc troskliwie chronione przez państwo. Turystów przybywających tu na prom z Auckland, proszą dokładnie przetrzeć swoje buty, aby na niej nie pozostało nasion roślin, które w połączeniu z roślinami wyspy mogą zakłócić jego wyjątkowość fauny. Tak samo władze chronić wyspę od gryzoni, które mogą zaszkodzić rzadkie ptaki, przebywającym tu, i roślin. Na wyspie nie jest ustawiony pułapki na myszy i szczury, a turystów przybywających na wyspę, przeglądają pod kątem tych gryzoni. Tutaj nie można palić ogniska, stawiać namioty, a nawet zabrać ze sobą psów. Natura musi pozostać nietknięty, a obecność człowieka - niezauważalne.

Dla turystów na wyspie przeprowadzone szlaki z импровизированными widokowymi, podłogi deski rusztowania uzywane wskaźnikami, ławkami i małych domowych altankami. Na tym jednak wszelkie oznaki cywilizacji kończą. Nowe budynki tutaj budować zabronione, więc z budynków na wyspie są tylko stare drewniane z połowy 20-go wieku i domek dozorcy.

W czasie ii wojny Światowej wyspa była zamknięta dla zwiedzających, używali go dla obrony od japońskiej floty. Dziś na jego północnym brzegu można zobaczyć rozbite okręty tego czasu.