Park narodowy Stelvio", stworzony w 1935 roku, to jeden z najstarszych parków Włoszech i największy alpejski park narodowy, położony w regionach Lombardia i Trentino-Alto Adige. Rozciąga się on na powierzchni 131 tysiąc hektarów w samym sercu Centralnych Alp z ich majestatycznymi pasmami górskimi, rozległymi zielonymi lasami, wysokogórskie pastwiska i szybkim wodnymi strumieniami, wypływające początek w wieczne lodowce. Wiele ekosystemów parku stały się domem dla wielu rzadkich gatunków roślin i zwierząt, a jego krajobrazy przeplatały się z małych wiosek, znajduje się w przedniej części na dnie doliny lub zboczach gór. Tu tereny dzikiej natury sąsiadują z ziemiami, возделываемыми tysiące lat.

Setki i tysiące lat lodowce i эрозивное akcja cieków wodnych stworzyli na terenie parku narodowego Stelvio, liczne doliny, które z czasem zostały opanowane przez człowieka w mniejszym lub większym stopniu. Każda dolina ma swoje charakterystyczne cechy: na przykład, w Val Venosta można zobaczyć sterty śmieci ma się zza gór, rozszerzony Val Martello wyróżnia się szczytem Cevedale, a Val Trafoi znajduje się u podnóża pokryte śniegiem góry Ортлс. Pokryta bujną zielenią Val Ultimo bogata wodnymi strumieniami i jeziorami, tak samo jak i Val Rabbi, a Val Pejo znany ze swoich mineralnych i termalnych.

Główne doliny parku starożytności wykorzystywano jako arterie transportowe dla myśliwych, poszukiwaczy minerałów użytecznych i kupców. Dobrym przykładem takiej arterii może służyć jako droga prowadząca od Bormio do wieże Фраэле, a stamtąd – do Энгадину i Тиролю. Na skraju parku, na jednym z ruchliwych skrzyżowań, leży małe miasteczko Глоренца, wciąż otoczony dobrze zachowanymi średniowiecznymi murami. W 13 wieku człowiek zaczął wspinać się w górę od dolin i zaczął uczyć alpejskie pastwiska, które z czasem stały się integralną częścią lokalnego rolnictwa. Niektóre z zabytkowych letnich parkingów są używane do tej pory.

Centralna część parku narodowego Stelvio, w przeważającej części pokryta jest rozległymi lodowcami i wiecznymi снегами, które są źródłem wielu rzek i potoków, z kolei tworzą malownicze wodospady i jeziora. Na brzegach rzek i jezior rośnie ogromna ilość gatunków drzew, krzewów, ziół i kwiatów, w tym rzadkich, na przykład ice age jaskier, który można spotkać tylko na wysokości 3500 metrów, lub karłowate storax. Z drzew występują olcha, brzoza, europejski świerk, modrzew, cedr, sosna i jodła.

Bogate ekosystemy parku dali schronienie licznym gatunkom zwierząt: w lasach żyją jelenie szlachetne i sarny, wyżyny zamieszkują sarny i alpejskie są, i wszędzie występują lisy, świstaki, горностаи, wiewiórki i zające. Dużych drapieżników nie ma tu, co prawda, w ostatnich latach naukowcy ustalone na terenie parku rysia, wilka i kilka młodych osobników niedźwiedzi brunatnych. Nie mniej zróżnicowane i ptasie królestwo w niebie nad parkiem unoszą się pustułki, сапсаны, jastrzębie, sępy, myszołowy, itp.